نسل‌های قبلی سورنتو، بیشتر به‌جای پیشرفت، پسرفت را تجربه کرده‌اند و بعد از سورنتو ۲۰۱۵، نسل‌های بعدی چندان حرفی برای گفتن نداشتند تا اینکه کیا مدل ۲۰۱۸ این خودرو را با کیت جدید و جزئیات بهتر معرفی کرد. در حال حاضر، برای سال 2018 کیا، بزرگترین سدان کره‌ای را با ظرفیت هفت نفر طراحی کرده است که از لحاظ ایمنی در سطح بالایی قرار دارد و در بخش فنی و رفاهی نیز، یک گزینه خوب محسوب می‌شود.
این خودرو در چهار تیپ عرضه شده که آنها با نام‌های Si و Sport، SLi و GT-Line از هم جدا می‌شوند. مدل پایه با نام Si در حدود ۴۲.۹۹۰ دلار استرالیا قیمت دارد در حالی که مدل فول‌آپشن با قوی‌ترین پیشرانه که GT-Line نام دارد، ۵۸.۹۹۰ دلار قیمت گذاری شده است.
در مدل جدید برترین ارتقاء در بخش فنی را می‌توان گیربکس هشت‌سرعته اتوماتیک دوکلاچه با فناوری جدید و موتور ۳.۵ لیتری شش سیلندر بنزینی دانست. چراغ‌های LED در دوطرف سپر، بدنه عضلانی‌تر و چراغ‌های جلوی جدید در کنار جلوپنجره مشبک کرومی رنگ، بخش‌هایی هستند که در ظاهر سورنتو ۲۰۱۸ جلب توجه می‌کنند. لاستیک‌های ۱۷، ۱۸ و ۱۹ اینچی با رینگ‌های جدید پنج پره در بخش جانبی اگر چه شکل ساده‌ای دارند اما با الگوی کلی طراحی بدنه هم‌خوانی دارند.
یک صفحه نمایش سرگرمی 8.0 اینچی جایگزین مدل 7.0 اینچی قدیمی در تمام نسخه‌ها شده است که از طریق آن یک سیستم ناوبری قدرتمند با رابط کاربری اپل‌کارپلی و یا اندروید اتو به گوشی شما متصل می‌شود. در مدل‌های SLi و GT-Line این سیستم سرگرمی به یک سیستم صوتی هارمن کاردون با ۱۰ بلندگو متصل شده که از برترین‌ها در جهان محسوب می‌شود. در مدل‌های SLi و GT-Line نیز نمایشگر راننده از نوع 7.0 اینچی است، در حالی که مدل های ارزان‌تر یک صفحه نمایش تک‌رنگی ۳.۵ اینچی دارند.
ارتقاء ایمنی برای تمامی مدل‌های سورنتو یک گزینه اصلی بوده است که باعث شده بخش‌هایی مانند سیستم ترمز اضطراری خود مختار با هشدار برخورد جلو، سیستم هشدار خروج از خط، کروز کنترل پیشرفته و هشداردهنده به این خودرو افزوده شوند. علاوه بر اینها در نسخه GT-Line یک دوربین 360 درجه و هشدار نقطه کور نیز وجود دارد. در سورنتوی جدید عدم وجود آپشن پنجره اتوماتیک و سیستم نور داخلی بد یک ضعف محسوب می‌شود.
در بخش پیشرانه سورنتو ۲۰۱۸ گزینه‌هایی دارد که عرضه آن در ایران را تحت تاثیر قرار می‌دهد و با وجود این پیشرانه‌ها بعید بنظر می‌رسد که این خودرو در نسخه ۲۰۱۸ بتواند در ایران جایگاهی داشته باشد. موتور ۲.۲ لیتری توربو دیزل با ۱۹۶ اسب‌بخار قدرت و ۴۴۱ نیوتن‌متر گشتاور، گزینه اول کیا برای این خودرو است. اما این کمپانی ترجیح داده حجم پیشرانه شش سیلندر خود را در مدل ۲۰۱۸ افزایش دهد و به این منظور موتور ۳.۵ لیتری شش سیلندر بنزینی را در این خودرو گنجانده است. این موتور می‌تواند گزینه خوبی برای کسانی باشد که نیاز به قدرت مضاعف دارند. موتور ۳.۵ لیتری ۲۷۶ اسب‌بخار و ۳۳۱ نیوتن‌متر گشتاور تولید می‌کند. مصرف سوخت این پیشرانه در حالت ترکیبی در هر ۱۰۰ کیلومتر ۱۰ لیتر اعلام شده که حدود ۰.۱ لیتر افزایش یافته است.
گیربکس هشت سرعته کیا در این خودرو تعویض‌دنده نرم دارد که بیش از این در استینگر از آن استفاده شده بود. بر خلاف پیشرانه بنزینی، مصرف سوخت در مدل دیزلی با کاهش همراه بوده است و عدد ۷.۶ لیتری را در هر ۱۰۰ کیلومتر نشان می‌دهد. کیا ادعا می‌کند که گیربکس هشت سرعته آن سریعترین گیربکس موجود است که در کاهش آلایندگی نقش فراوانی دارد. این گفته کیا را می‌توان با کمی تردید، تایید کرد، چرا که در برخی از موارد گیربکس به مقدار بسیار کمی مردد عمل می‌کند.
شما می‌توانید با انتخاب حالات مختلف رانندگی بدون معطلی بسیار یکنواخت، مسیرهای مختلف را پشت سر بگذارید. اگر چه موتور کم حجم‌تر این خودرو گشتاور بیشتری دارد اما همیشه استفاده از پیشرانه‌های کوچک در خودروهای بزرگ ما را دچار تردید کرده است و هرگز با اعتماد بنفس کامل پشت فرمان این خودروها نشسته‌ایم.
در مورد موتورهای 3.5 لیتری باید اعتراف کنم که می‌توان پیشرفت را در آن دید اما جهش به‌حدی نیست که تصویر واضحی از یک پیشرانه قدرتمند ۳.۵ لیتری نسبت به پیشرانه ۳.۳ لیتری گذشته به شما ارائه کند. در روز اول این تست، پیشرانه ۳.۵ لیتری V6 به من نشان داد که در جاده هموار در کنار فرودگاه سیدنی مصرف سوختی در حدود 7.7 لیتر به‌ازای هر 100 کیلومتر دارد. این میزان در جاده‌های کوهستانی به رقم 8.7 لیتر نیز رسید و ما با هر روشی که مصرف سوخت این خودرو را تست کردیم بازهم کمتر از عدد اعلامی از سوی کیا یعنی ۱۰ لیتر بود.
بطور کلی سورنتو ۲۰۱۸ را می‌توان یک خودروی بزرگ کره‌ای خوب دانست که با پیشرانه ۳.۵ لیتری دوست داشتنی‌تر می‌شود و می‌تواند تجربه‌ای متفاوت از رانندگی با یک شاسی‌بلند ۴ چرخ متحرک قدرتمند را در اختیار شما قرار دهد. در این تست نقاط ضعف سورنتو از نظر ما پیشرفت نه‌چندان زیاد موتور شش سیلندر نسب به گذشته، باک بنزین با ظرفیت محدود، نمایشگر پشت فرمان بی‌کیفیت در مدل‌های ارزان خواهد بود.
