زیبایی، طراحی خارجی و چشم‌نواز بودن یک موتورسیکلت از مهم‌ترین مواردی هستند که برای یک موتورسوار اهمیت ویژه‌ای دارند. درست است که بحث موتوری و قدرتی که یک موتورسوار حرفه‌ای یا آماتور از وسیله دوچرخش انتظار دارد نیز بسیار مهم و حیاتی هستند اما نمی‌توان تأثیر طراحی زشت و یا زیبای یک موتورسیکلت، حالا با هر برندی که می‌خواهد باشد را نادیده گرفت.
شاید طراحی یک موتور، ازنظر من زیبا و جذاب باشد و برای یک نفر دیگر، جهنم طراحی‌ها به‌حساب بیاید. شاید یک نفر موتور خود و یا مدل دلخواهش را زیباترین موتوری بداند که تاکنون روی کره زمین بوده است و شاید ازنظر دوستانش، دقیقاً عکس این موضوع درست باشد.
در این نوشتار هم برای شما موتورهایی را قرار داده‌ایم که در بازارهای جهانی، آن‌طور که بایدوشاید جذاب و دلربا ظاهرنشده و در یک‌کلام می‌توان گفت که چهره زشتی را در اختیاردارند.
با چرخان باشید:
بی ام و K1 مدل 1988
همیشه برای شرکت‌های موتورسازی و شرکت باواریایی مانند بی ام و که موتورسیکلت نیز می‌ساخته و می‌سازد، تکاپو برای ساختن یک موتورسیکلت با آئرودینامیک قابل‌قبول، نمی‌تواند به معنای تولد یک موتور جذاب و خوش‌چهره نیز باشد. درست مانند همین K1 بی ام و که در اواخر دهه 80 میلادی تولید شد. موتورسیکلتی که با بدنه بسیار توپر، چراغ جلوی مربعی و البته یکی از زشت‌ترین سپرهایی که تاکنون صنعت موتورسازی به خود دیده است، نام خود را در این فهرست می‌بیند.
KTM 690 مدل 2007
خیلی کم پیش می‌آید که بتوان با اضافه کردن یک قطعه خاص در موتورسیکلت، به طراحی کل موتور ضربه سنگینی زد. قطعه‌ای که در موتور آفرود KTM (شرکت اتریشی) توانسته بالاترین پتانسیل خود در خراب کردن طراحی موتور را به نمایش بگذارد. شاید خودتان نیز حدس زده باشید که این دماغه/نوک پرنده/گلگیر یا هر چیز دیگری که بتوان اسمش را گذاشت در کنار اگزوز که هیچ تناسبی با طراحی موتور ندارند، حسابی، هارمونی طراحی موتور را به هم زده‌اند.
هوندا DN-01
درواقع شرکت ژاپنی، سعی کرده با طراحی این موتور در سال 2005، بتواند یک تغییر در طراحی موتورهای آینده با سبک جدید طراحی خود را به نمایش بگذارد. موتوری که تا حد امکان سعی شده به کف جاده نزدیک‌تر باشد و طراحی خاصی نیز داشته باشد، تنها دو سال و آن‌هم در سال‌های 2008 تا 2010 به فروش رفت و با این طراحی غیرمتناسب که قسمت جلویی هیچ ربطی به عقب موتور ندارد، به هدف خود دست پیدا نکرد.
بوئل RR 1000 بتل وین (BattleWin)
این موتور بیچاره نیز درست مانند K1 بی ام و، قرار بوده ازنظر ضریب آئرودینامیک و مصرف سوخت بسیار عالی و قابل‌قبول باشد. بوئل RR با حجم موتور 1,000 سی‌سی و مدل سال 1985، به‌گونه‌ای طراحی‌شده است که گلگیرها، بدنه پلاستیکی و بیشتر طراحی موتور، یک فاجعه به‌حساب بیاید. درواقع جدای از قلب تپنده قدرتمند و قابل‌قبول این موتور، طراحی آن، رضایت‌بخش نیست.
بی ام و R 1200 ST
اگرچه به‌واقع، می‌توان طراحی این موتورسیکلت آلمانی که در سال 2005 رونمایی شد، نسبت به دیگر موارد این فهرست، چهره قابل‌قبول‌تری دارد و شرکت Motorrad بی ام و که مخصوص تولید موتورسیکلت است، طراحی آن را نسبتاً خوب از کار درآورده است اما درست مانند KTM 690، قسمت جلویی موتور کار را خراب کرده است. چراغ‌های جلویی و دماغه موتور، تناسب بسیار کمی با طراحی موتور داشته و هارمونی کلی موتور را به نفع قسمت جلویی، به هم زده است.
استارک موتو Sixpointfive) 6.5)
طراحی این موتور که توسط طراح مشهور فرانسوی، فیلیپ استارک (Philippe Starck)، صورت گرفته است را نمی‌توان یک طراحی زیبا و قابل‌قبول قلمداد کرد. اگرچه ایده اگزوز که به‌صورت دایره‌ای شکل، از وسط موتور تا انتها کشیده شده است، جذاب بوده و یک نقطه مثبت به‌حساب می‌آید اما طراحی صندلی و قسمت انتهایی موتور و حتی طراحی جلویی، کمی نامتناسب به نظر می‌آیند.
MV X Zagato F4Z
زاگاتو یک شرکت مستقل ایتالیایی واقع در میلان است که از مدل‌هایی که تاکنون وجود داشته و اکثراً نیز خودرو بوده‌اند تا موتور، نمونه‌های خیره‌کننده‌ای ساخته است. حتی از روی برندهایی مانند استون مارتین و مازراتی نیز، طراحی‌های جذابی داشته است؛ اما جدای از تمامی جذابیت‌ها و خبرگی این شرکت، موتور MV زاگاتو، کمتر از حد انتظار ظاهر شد.MV که اولین موتورسیکلت ساخته این شرکت است، ازنظر طراحی، یک شکست قطعی به‌حساب می‌آید.
موربیدلی V8
طراحی و قیافه این موتور، نیاز به توضیح زیادی ندارد. اگرچه ایده 8 سیلندر بودن یک موتورسیکلت، کمی جدید و جذاب به نظر می‌رسد اما طراحی آن، نه‌تنها به جذابیت قلب تپنده‌اش نیست بلکه یک فاجعه به‌حساب می‌آید. موتور محصول 1998 شرکت ایتالیایی موربیدلی، اگرچه چند بار، بازطراحی شد اما بازهم کمکی به طراحی نهایی آن نکرد.
جوهمرJohammer) J1)
موتور طراحی‌شده توسط لئونی و جین لانیکزاک و تولیدشده توسط شرکت اتریشی را می‌توان یکی از زشت‌ترین موتورهای تاریخ این صنعت نامید. موتوری تمام الکتریک که علاوه بر زشت بودن طراحی آن، به‌درستی نیز قسمت عقبی و جلوی آن، متمایز از یکدیگر نیستند. در یک‌کلام، می‌توان J1 را فاجعه طراحی به‌حساب آورد.
بیموتا مانترا
طراحی لوله‌های اگزوز، قسمت جلویی و نامتناسب بودن آن بافرمان، زشت طراحی شدن قسمت‌های فنی این موتور در طراحی بخش وسط، همه و همه دست‌به‌دست هم داده‌اند تا مانترا را تبدیل به یک موتورسیکلت زشت کنند.
