عجیب ترین موتورسیکلت هایی که تاکنون دیده اید!

همیشه در طول تاریخ، این خودروها و موتورسیکلت‌های قدرتمند و با برندهای اصیل نبوده‌اند که نام خود را در برهه‌ای از زمان روی زبان‌ها انداخته و یا خود را جاودان کرده‌اند. طراحی‌های منحصر به فرد، خاص و بعضاً عجیب نیز می‌توانند نقش خود را در خاص شدن یک وسیله نقلیه، به‌خوبی ایفا کنند.

با چرخان باشید تا با موتورسیکلت‌هایی آشنا شوید که در طراحی خود بسیار متمایز از دیگر هم نوعان خود هستند:

اونو دایسیکل

هنگامی‌که در سال 2006، یک نوجوان اهل کانادا یعنی بن گولاک به کشور چین مسافرت کرده بود، شاهد تعداد بسیار زیادی از خودروهای کوچکی بود که می‌توانستند روی‌هم‌رفته، آلودگی بسیار زیادی را تولید کنند. ایده او برای حل این مشکل، یک موتورسیکلت (البته نه با طراحی معمول) برقی بود که با توجه به تصویر، دارای دوچرخ کنار یکدیگر بوده و می‌توانست با کمک ژیروسکوپ، تعادل خود را حفظ کند.

اولین تلاش گولاک برای تست این وسیله، منجر به‌تصادف و شکستن زانوی او و دومین تلاشش نیز منجر به آتش‌سوزی وسیله شد. سپس یک مهندس روباتیک اهل کالیفرنیا به او پیوست و در سال 2008، آن‌ها توانستند جایزه 10 اختراع برتر سال را از آن خود بکنند.

مجستیک (Majestic)

این موتورسیکلت، نه‌تنها زیبا و عجیب بود، بلکه در نوع خود یک وسیله و طرح انقلابی به شمار می‌رفت. آقای جورج روی، توانست در سال 1929 طرحی را درزمینهٔ ساخت و تولید خودرو و موتورسیکلت ارائه دهد که زمینه ساخت این‌طور وسایل را به‌کلی عوض کرد. روی، یکی از اولین طراحان صنعتی بود که تکنیک‌های تولید انبوه را برای خودروسازان معرفی کرده و به‌طور خاص، از پرس‌های فلزی برای ساخت، مخزن سوخت، بدنه و فرمان استفاده کرد. او همچنین در این موتور، ایده ساخت یک بدنه کامل و نه مجزا را نیز به همه نشان داد.

پراوس مونو تراسر MTE-150

آنچه در این تصویر مشاهده می‌کنید، یک کابین موتورسیکلتی است که توسط باتری تغذیه‌شده و چیزی حدود 544 کیلوگرم وزن دارد. مقرون‌به‌صرفه و قدرتمند بودن، به‌عنوان مزیت‌های خاص این موتور، به حدی هستند که مونو تراسر، می‌تواند 200 اسب بخار تولید کرده و شتاب صفرتا 96 کیلومتر بر ساعت آن نیز، زیر 4 ثانیه برآورد شده است.

این موتور که توسط شرکت سوئدی تولد شده و در سال 2013 نیز به نمایش درآمد، باقیمت پایه 100,000 دلار رونمایی شد. موتوری که دارای درهای بازشونده به بالا (گالوینگ یا بال پرنده‌ای) بود و در حد یک طرح مفهومی نیز باقی ماند.

باکس (Boxx)

ایده ساخت یک موتورسیکلت کوچک و یا اسکوتری که در صندوق‌عقب یک خودرو جا شود، چندان جدید نیست. این موتورسیکلت جالب نیز از روی همین ایده ساخته‌شده و ساختار بدنه آن را می‌توان یک مکعب کامل در نظر گرفت. کوچک بودن، دوستدار محیط‌زیست بودن و طراحی جالب، از ویژگی‌های باکس بوده که با توجه به شرکت سازنده، این وسیله، یکی از باثبات‌ترین وسایل دوچرخ حال حاضر دنیاست. بدنه جعبه مانند و باریک باکس، در خود، مجموعه باتری‌هایی که توانایی راه رفتن به این وسیله دوچرخ را می‌دهند، پنهان کرده است.

پیاجیو MP3

پیاجیو (Piaggio) نام یک شرکت ایتالیایی است که قدمت آن به قرن نوزدهم میلادی و سال 1884 بازمی‌گردد. شرکتی که در آن سال‌ها، مشغول ساخت موتورسیکلت‌های کوچک و وسایل نقلیه تجاری بود. این برند ایتالیایی، همچنین بانام‌های وسپا، آپیلا و موتو گازی نیز شناخته می‌شود.

اما برای تولید MP3، شرکت پیاجیو، ایده سه‌چرخ بودن را روی آن پیاده کرده که دوچرخ موجود در آن، در قسمت جلویی موتورسیکلت قرارگرفته‌اند. حالتی که می‌تواند رانندگی با آن را برای راننده، راحت‌تر کند.

مِگولا (Megola)

نه‌تنها دسته‌بلند فرمان و صندلی عجیب یا حالت نشستن راننده روی این موتور، مگولا را خاص و منحصربه‌فرد کرده‌اند، بلکه قرارگیری موتور 640 سی‌سی 5 سیلندر دایره‌ای شکل آن‌که روی سیم پره‌های چرخ جلو نصب‌شده‌اند، نیز از موارد بسیار عجیب در این موتورسیکلتی هستند که در سال 1920 میلادی معرفی و رونمایی شده است. سادگی قلب تپنده و کاهش کم قدرت موتور به خاطر ضریب آئرودینامیک، توانسته‌اند آن را تبدیل به یک موتورسیکلت مقرون‌به‌صرفه کنند.

تنها، نداشتن جعبه‌دنده، کلاچ و حالت دنده‌خلاص است که شاید کمی برای راننده‌های این موتورسیکلت سخت بوده باشد. البته اگرچه در آن سال‌ها، چراغ‌های ترافیکی چندان رایج نبودند، اما ایستادن و حرکت دوباره با این موتور، شاید کار سختی برای راننده بوده است.

وسپا 150 TAP

وسپا 150 TAP، در سال 1956 و برای چتربازان فرانسوی توسط شرکتی بانام آتلیه ساخت‌وساز موتورسیکلت و خودرو، به تولید رسید. به‌طور پایه، می‌توان این‌گونه گفت که این وسپا، ترکیبی از یک اسکوتر کوچک با توپ‌های ضدتانک سبکی است که می‌توانست برای جابجایی توسط دو چترباز، یک گزینه خوب به شمار بیاید.

البته این را نیز باید دانست که این موتورسیکلت، هیچ‌گاه به این منظور که از روی خود موتور و هنگام که راننده‌ای روی آن نشسته است، توپی را پرتاب کند طراحی نشده بود.

وایت لاک تینکر توی

شاید قرار دادن 48 عدد سیلندر روی یک وسیله دوچرخ، کار واقعاً نشدنی و عجیبی به نظر برسد که روی تینکرتوی به واقعیت پیوسته است. البته تعداد درست سیلندرها روی این موتور 49 عدد بوده و دلیل آن نیز اضافه کردن 5 سی‌سی حجم بیشتر توسط یک موتوردوزمانه برای روشن کردن ابتدایی موتور اصلی بوده است. درواقع بهتر است بگوییم که در این موتورسیکلت، از 16 عدد موتور KH250S کاوازاکی استفاده‌شده که این موتورها، به یک سیستم انتقال قدرت متعلق به شرکت بی ام و، متصل شده‌اند.

اما بیچاره راننده‌ای که بخواهد بدن خود را آن‌قدر خم کند تا بتواند حتی به‌فرمان این موتورسیکلت برسد، چه برسد به رانندگی کردن با آن.