خودرو در بورس کالا؛ سیرک افزایش قیمت به روش قانونی!

چندی پیش بود که در پی افزایش غیر منطقی قیمت خودرو در بازار، مسئولین کشور بازهم همچون سوپر من، به طور ناگهانی تصمیم به دخالت گرفته تا شاید این مشکل را حل کنند. اما نتیجه مثل همیشه مشخص بود و به جای سوپر من، بیشتر پت و مت وار، اوضاع خودرو و قیمتش روز به روز بدتر شد!

افزایش قیمت خودرو که بیشتر از لحاظ روانی متاثر از افزایش قیمت ارز یا همان دلار بود، یکی از مهمترین بهانه‌های بازار برای این رویداد بود. اما همه میدانیم که عدم تناسب عرضه و تقاضا مهمترین دلیل افزایش غیر منطقی قیمت خودرو در بازار است. بدیهی است اگر همین امروز دلار به قیمت 30 تومن باز گردد دیگر پراید به قیمت 150 میلیون نخواهد رسید. پس قیمت دلار و افزایش آن برای مسئولین کشور تنها بهانه‌ای افزایش قیمت خودرو و البته توجیه سوء مدیریت خودشان است!

وزارت صمت و آقای فاطمی امین که برای ماندن در مسند وزارت طی این مدت تلاش فراوانی کرده است، اینبار برای حل مشکل قیمت خودرو، به دنبال چند راه کار رفت که یکی از آنها عرضه خودرو در بورس کالا بود.

خودرو و بورس کالا

شاید از ابتدا فکر به این موضوع که خودرو بتواند در بورس کالا عرضه شود، خیلی منطقی به نظر نمیرسید؛ اما خب مسئولین کشور این موضوع را پیگیری کرده و به نتیجه رساندند. قرار بود خودروسازان دولتی در ابتدا محصولات خود را کم کم وارد بورس کالا کرده و سپس به طور کلی قرعه کشی حذف شده و تمام محصولات در این بازار عرضه شود.

عرضه خودرو در بورس کالا مفید یا مضر؟

در طی این مدت، صبر کردیم تا ببینیم نتیجه چه می‌شود؛ اما مثل روز روشن بود که این رویداد نه تنها کمکی به کاهش قیمت خودرو نمیکند که باعث افزایش آن نیز می‌شود. منتها به روش قانونی و با رضایت دولت و خودروسازان و دلالان محترم!

بگذارید با دو مثال این موضوع را بررسی کنیم:

مثال اول:

فرض کنیم قبل از ورود خودرو به بورس کالا، خودرویی از رده خارج و مربوط به خدا سال پیش، توسط کارخانه با قیمت پایه 220 میلیون به بازار عرضه می‌شد. این عرضه با توجه به شرایط بازار با قرعه کشی صورت گرفته و شخص خوش شانس؛ این محصول را از کارخانه تحویل گرفته و در بازار با قیمتی نزدیک به 450 میلیون تومان به فروش می‌رساند.

نتیجه: در این حالت، کارخانه ناراضی است، مصرف کننده ناراضی است و دلال غرق در خوشحالی و رضایت است؛ البته این وسط میماند دولت، که کلا در باغ و بازی نیست و فقط نظاره میکند و ناراحت است که چرا از این سفره چیز بیشتری دشت نمی‌کند!

مثال دوم:

با همت عالی مسئولین کشور، خودرو وارد بورس می‌شود. دیگر خبری از قرعه کشی نیست. ابتدا افراد متقاضی یا همان دلالان سراغ سامانه سجام رفته و پس از ثبت نام به یکی از کارگزاری‌ها مراجعه کرده و پس از دریافت کد مخصوص بورس کالا یک حساب وکالتی معرفی کرده و منتظر عرضه خودرو می‌شوند. همان خودرو مثال اول، با قیمت پایه 220 میلیون تومان وارد بازار بورس می‌شود. مثلا متقاضیان به طور واقعی و بدون دخالت هیچ کس وارد معامله شده و قیمت گذاری میکنند. خودروی مذکور به جای 450 میلیون، 380 میلیون معامله شده و با افزایش مالیات و هزینه‌های پلاک و … 400 میلیون تومان معامله می‌شود.

نتیجه: در این حالت، کارخانه راضی است، دلال همچنان راضی است، دولت راضی است و مصرف کننده بی‌نوا خدا را شکر میکند که احتمالا خودروی مورد نظرش به نسبت بازار آزاد با 50 میلیون کمتر به دستش میرسد؛ آنگاه 3 ماه صبر کرده، خودرو را گرفته و احتمالا 100 میلیون گرانتر می‌فروشد!

حال دقیقا چه شد؟

با نگاهی به ساز و کار در نظر گرفته شده برای بورس کالا، متوجه می‌شویم که دولت محترم با همکاری دو مونتاژ کار بزرگ کشور، به روشی کاملا قانونی، کاری کرده است که پولی که به جیب دلال می‌رفت، هم اکنون به جیب خودروساز، کارگزار بورس و البته دولت می‌رود. خبری از ارزان شدن نیست؛ خبری از حجم عرضه بالا نیست؛ خبری از تنوع نیست، خبری از هیچی چیز نیست و فقط مجری سابق تلویزیون و البته منتقد خودروسازان در زمان خودش، به عنوان سخنگوی صمت با افتخار به رسانه ملی رفته و از این روند ابراز خوشحالی کرده و معتقد است که دولت در این امر موفق بوده است.

خودرو و اوضاع آن کلاف سر درگمی شده که این روزها نمی‌توان گفت دولت و خودروسازان نمی‌توانند گره کور آنرا باز کنند، خیر؛ آنها نمی‌خواهند این مشکل رفع شود! یک کارگر ساده، یک کارمند با حقوق 7 میلیونی تومانی، برای خرید یک خودرو ساده مربوط به 30 یا 40 سال پیش، باید  حقوق چندین سال خود را جمع کرده و امید داشته باشد که بتواند با آن پول یک نمونه دست چندم را خریده و با کمال میل به سوی بهشت ره سپار شود.

مسئولین کشور، عرضه خودرو در بورس کالا، نتیجه نداده است. کمی چشمان خود را باز کرده و کلاه خود را بالاتر بگذارید. خودرویی که در بازار 1.5 میلیارد قیمت دارد، در بورس کالا 1.3 میلیارد است. اما قیمت کارخانه همین محصول 800 میلیون است! این چه مدیریتی است؟ شما با عرضه خودرو در بورس کالا، پول را از جیب مصرف کننده بی‌نوا برداشته و تنها به جای دلال به جیب خود و خودروساز ریخته‌اید!

از خصوصی‌ها چه خبر؟

خودروسازان خصوصی هم البته شرایط بهتری ندارند! یکی از بزرگترین تولید کنندگان چینی بازار، که تا چندی پیش برای محصولاتش انواع و اقسام شرایط فروش اقساطی را در نظر می‌گرفت، این روزها سایت را باز کرده و پس از 5 دقیقه به بهانه اتمام ظرفیت سایت را میبندد. فروش قسطی که دیگر اصلا وجود خارجی ندارد. روش سال‌های پیش دیگر خودروسازان!

یک خودروساز دیگر کرمانی، ماهانه درصدی قیمت محصولاتش را افزایش داده و آن هم همانگونه می‌آید و بعد از ده دقیقه میگوید ظرفیت تکمیل است!

حال اینکه چرا بعضی از شرکتها اصلا وارد بورس کالا نشده اند، خود بحث دیگری است.

در پایان فقط می‌توان گفت خدا به داد مصرف کننده، کارگر و کارمندی برسد که به امید تصمیم مسئولین نشسته تا بتواند روزی پراید، پژو یا محصولات بی کیفیتی را سوار شده و روزگاری را با خودرو سپری کند!