10 تراک که به اهدافشان نرسیدند!

فکر کنم نیازی به یادآوری نیست که آمریکایی‌ها عاشق تراک هستند. میلیون‌ها طرفدار خودروهایی چون فورد سری F، شورولت سیلورادو و رم برای سالیان متمادی خریداران این گونه از محصولات هستند. برای آن‌ها توقف تولید این گونه محصولات با تعطیلی صنعت خودروسازی هیچ تفاوتی ندارد.

ولی درحالی که تعدادی از این خودروها برای مدت زیادی در لیست پرفروش‌ترین خودروها قرار داشته‌اند، بازار کوچکی نیز برای محصولاتی چون شورولت کلورادو، نیسان تاکوما، نیسان تایتان و چند خودروی دیگر وجود داشته است. اما برخلاف پرفروش بودن تراک‌ها، خودروهایی نیز در طی سالیان تولید شده‌اند؛ که استقبال چندانی از آن‌ها صورت نگرفته است. شاید نام برخی از آن‌ها مانند فورد رنجر، شورولت S-10، داج داکوتا و تویوتا تراک را شنیده باشید؛ ولی مواردی نیز وجود دارند که در طول تاریخ به صورت کلی از تاریخ محو شده‌اند و ما می‌خواهیم به بررسی آن‌ها بپردازیم.

از مدل‌هایی که فاجعه به حساب می‌آیند گرفته تا خودروهایی که در زمان یا مکان اشتباه تولید شده‌اند، با نگاهی به تاریخ 50 سال اخیر تراک‌ها، 10 مورد از این خودروها را معرفی می‌کنیم.

1. فورد کوریر 1972- 1983

فورد همکاری طولانی مدتش با مزدا را در اواخر دهه‌ی 60 آغاز کرد و در سال 1971 فورد کوریر را به بازار عرضه کرد، که نسخه‌ی بازطراحی شده‌ای از پیکاپ B1500 به حساب می‌آمد. خودرویی که در ژاپن و توسط مزدا تولید شده و ظاهرش مانند یک خودروی سری F کوچک‌تر بود. کوریر طراحی شده بود تا با محبوبیت رو به افزایش مینی‌تراک‌ها در دهه‌ی 70 رقابت کند. خودروهایی که در دهه‌ی 80 بسیار رایج شده بودند و تا اواسط دهه‌ی 90 پیدا کردنشان در جاده‌ها کار بسیار آسانی بود؛ تا این که به یکباره از جاده‌ها خارج شدند. در سال 1983 کوریر جای خود را به خودروی بزرگ‌تری که ساخت آمریکا بود، داد و این خودرو برای مدت 29 سال تولید شد.

2. شورولت LUV 1972- 1982

در حالی که فورد مشغول همکاری با مزدا بود، جنرال موتورز، مقدار زیادی از سهام ایسوزو را خریداری کرده بود؛ و در سال 1972 اولین محصول اینچنینی خود را تولید کرد؛ LUV (یا Chevrolet Light Utility Vehicle). در دهه‌ی 70 این خودرو نقش یک مینی تراک را برای طرفداران جنرال موتورز ایفا می‌کرد که نمی‌توانستند خود را قانع کنند که محصولات تولیدی ژاپن را خریداری کنند؛ حتی با این وجود که LUV در ژاپن ساخته شده بود. در 1982 این خودرو از خط تولید شورولت خارج شد تا S-10 وارد تولید شود.

3. مزدا سری B 1965- 2009

سری B مزدا در 1965 شروع شد ولی در ابتدای دهه‌ی 70 بود که وارد آمریکا شد و باید در آمریکا با همتای دیگر خود یعنی فورد کوریر رقابت می‌کرد. در 1986، گام بلندی برداشت و این تراک که متعلق به نسل چهارم تراک‌ها بود، برای هندلینگ خوب و فضای داخلی راحت مورد تحسین قرار گرفت و به عنوان یکی از بهترین تراک‌های موجود در بازار شناخته می‌شد.

4. سوزوکی ایکویتر 2009- 2012

در سال‌های آخر حضور سوزوکی در بازار آمریکا، این شرکت مایل هر چیز جدیدی را امتحان کند تا شاهد رشد زیاد در فروش خود باشد؛ و این موضوع شامل تولید یک تراک با اندازه‌ی متوسط در میانه‌ی بحران اقتصادی یعنی زمانی که تقریبا هیچ جایی برای تراک‌های کوچک وجود نداشت؛ نیز می‌شد. با الهام از نیسان فرانتیر؛ که خود چندان محبوب نبود، و تغییر اندکی در نمای جلوی خودرو و البته تغییر نام آن به فرانتیر، این خودرو تولیدشد. اگر حتی اسم این خودرو را نشنیده‌اید، اصلا نگران نباشید. مطابق ادعای good car bad car، سوزوکی برای این خودروی خود تنها 8000 خریدار پیدا کرد.

5. میتسوبیشی ریدر 2005- 2009

میتسوبیشی پیکاپ Mighty max  را در دهه‌ی 80 تولید کرد؛ یک پیکاپ کوچک و منحصر به فرد که پایه‌گذار تولید چندین تراک شرکت کرایسلر شد و به عنوان یک نوع جدید در میان مینی تراک‌ها شناخته شد. داج در سال 2005 با تولید ریدر تصمیم گرفت این لطف را جبران کند؛ و به شکل بسیار بدی داج داکوتا را باز طراحی کرد که نتیجه‌ی آن چیزی جز ترساندن مشتریان نبود. یک سال پس از تولید، فروشندگان میتسوبیشی درخواست توقف ارائه‌ی محصول کردند؛ زیرا به اعتقاد آنان این محصول فقط فضای پارکینگ آن‌ها را اشغال می‌کرد و مشتریان آن را نمی‌خریدند. ریدر در سال 2009 و در حالی که تنها 20000 فروش کرده بود، از تولید خارج شد.

6. داج رمپیج 1982- 1984

امنی و K-car به عنوان ناجیان کرایسلر در دهه‌ی 80 شناخته می‌شدند و در نتیجه کمپانی تصمیم داشت تا جایی که می‌تواند خودروهای دیگری نیز بر روی این پلتفرم‌ها بسازد. یکی از تولیدات عجیب داج رمپیج/ پلی موث اسکمپ بود که بر روی پلتفرم امنی ساخته شده بود. ولی در زمانی که بازار تراک‌ها در حال کوچک شدن بود، تراک‌های mopar یک ریسک به حساب می‌آمد و این مدل پس از 3 سال ناپدید شد.

7. سوبارو باجا 2002- 2006

اوایل قرن جدید، برای مدت کوتاهی ماشین‌های شاسی بلندی که تبدیل به تراک شده بودند، محبوبیت یافتند. در شرایطی که فورد اکسپلورر اسپرتراک، کادیلاک اسکالاد ext و هامر h2 sut به وجود آمده بودند، عجیب‌ترین مدل احتمالا سوبار. باجا بود. این خودرو یک استیشن واگن بود که اندکی ارتفاعش افزایش یافته بود، از پلاستیک در ساخت آن استفاده شده بود و عقب آن خسته به نظر می‌رسید! در حالی که کمپانی اعتقاد داشت این خودرو یک جانشین متواضع است، بازار خودرو از این محصول عجیب سوبارو استقبال نکرد و تولید باجا در سال 2006 و پس از فروش 30000 مدل متوقف شد. مطابق گزارش‌ها تا سال 2008 هنوز باجاهایی که فروش نرفته بودند، در پارکینگ‌های سوبارو را اشغال کرده بودند.

8. تویوتا t100 1993- 1998

t100 از زمانی که آمریکایی‌ها تصور داشتند که ژاپنی‌ها نخواهند توانست چیزی بزرگ‌تر از یک مینی تراک بسازند؛یک پیکاپ تمام اندازه بود. این خودرو هیچ وقت نتوانست انتظارات تویوتا را برآورده کند ولی با این حال قریب به 40000 خریدار در یک سال جذب گشتاور 290 پوند- فوتی و مقاومت آن در برابر گلوله شدند. اگرچه این خودرو امروزه اقریبا فراموش شده است ولی اگر عادلانه به قضیه نگاه کنیم، t100 می‌بایست امروزه به عنوان یکی از بهترین تراک‌های دهه‌ 90 شناخته می‌شد.

9. جیپ کومانش 1986- 1992

باعث تاسف است که این پیکاپ موفقیت بزرگ‌تری برای جیپ به همراه نداشت. با وجود طراحی زیبایی که داشت، کومانش مقرون به صرفه و با استایل بود  و می‌توانست برنده‌ی رقابت باشد. ولی زمانی که در 1986 توسط amc  و جیپ ارائه شد، کمپانی به دلیل مشکلات مالی نتوانست بازاریابی خوبی انجام دهد. amc در سال 1988 توسط کرایسلر خریداری شد ولی چون کرایسلر نمی‌خواست داج داکوتای جدیدش درگیر رقابت داخلی شود، اجازه داد این محصول پیش از برداشت، پژمرده شود.

10. GMC کابالرو 1978- 1987

ال کامینو به حدی معروف است که حتی کسانی که خیلی هم عاشق خودرو نیستند، درباره‌ی این تراک شورولت چیزهایی شنیده‌اند. ولی برای 9 سال ژنرال به GMC اجازه داد، از واژگان اسپانیایی برای آخرین نسخه‌ی ال کامینوی خودش استفاده کند. در حالی که این خودروها به جز از لحاظ آرم کارخانه و روکش فرمان مانند یکدیگر بودند، GMC بسته‌ی دیابلورا نیز به عنوان جایگزینی برای نسخه‌ی ss شورولت ارائه داد. امروزه یافتن یک کابالرو دیابلو کار بسیار سختی به نظر می‌رسد.