نگاهی به تویوتا لندکروزر ۲۰۰۰ اسب بخاری

تویوتا لندکروزر یکی از محبوب‌ترین خودروهای تویوتا محسوب می‌شود. تولید این شاسی بلند از سال ۱۹۵۱ آغاز شد و از آن زمان تاکنون بیش از ۱۰ میلیون دستگاه تویوتا لندکروزر وارد بازار شده است. البته تویوتا برای دست یافتن به قدرت موردنظر خود تلاش‌های بسیاری کرده و با چالش‌های زیادی روبرو بوده است.

علاوه بر آن این کمپانی در سال ۲۰۱۶ از نسخه‌ای شبیه به تویوتا لندکروزر یعنی تویوتا لند اسپید کروزر در نمایشگاه SEMA رونمایی کرد. اگرچه افراد حاضر در نمایشگاه معتقد بودند که این نسخه شباهت زیادی به تویوتا لندکروزر اصلی ندارد ولی می‌توانست سرعت بیشتری را فراهم کند. این سرعت چیزی حدود 230.2 مایل بر ساعت یا 371 کیلومتر بر ساعت عنوان می‌شود.

همین امر موجب شد تا تویوتا روی آیرودینامیک و موتور خودروهای خود بیشتر کار کند تا به هدف والای خود یعنی سرعت بالاتر دست یابد. حالا بیایید به سراغ خواندن ادامه این مطلب برویم تا ماجرای ساخت این غول تویوتا را متوجه شویم!

این مطلب را نیز بخوانید: آشنایی با 5 وانت برقی غول سال 2024

همه چیز با موتور 5.7 لیتری 8 سیلندر  3UR-FE شروع شد

مهندسان تویوتا هنگامی که این چالش را پذیرفتند تنها نمی‌خواستند که رکورد شکنی کنند، بلکه اهدافی مهمتر داشتند. آنها قصد داشتند با ایجاد تغییراتی عملکرد خودرو را افزایش داده تا در سرعت‌های بالاتر شاهد مقاومت بیشتری باشیم. آنها در این راه دوباره بدنه را طراحی و در موتور و سیستم تعلیق نیز تغییراتی ایجاد کردند تا عملکرد را به حداکثر برسانند.

اعمال تغییرات در همه جای خودرو

مهندسان تویوتا تلاش کردند تا تغییرات فراوانی را در تمام بخش‌های خودرو اعمال کنند. حتی فضای داخلی به طور کامل ارتقا پیدا کرد و دیگر خبری از امکانات نسخه قبلی نبود. صندلی راننده با یک صندلی سطلی مجهز به امکانات مختلف در حوزه ایمنی جایگزین شد. اما مهمترین تغییر در بخش پیشرانه به چشم می‌خورد.

تغییر در موتور استاندارد 5.7 لیتری 8 سیلندر وی‌شکل

اگر تویوتا در بخش پیشرانه تغییراتی را اعمال نمی‌کرد، ایجاد تغییرات در کابین و بدنه به نوعی بی‌معنا می‌شدند. به همین دلیل است که اکنون می‌بینیم موتور استاندارد ۵.۷ لیتری ۸ سیلندر وی‌شکل این خودرو تغییراتی به خود دیده است. این موتور بسیار قدرتمند قادر است 376 اسب بخار قدرت و 400 پوند فوت گشتاور تولید کند.

با این وجود، مهندسان به آن پیستون‌های جدیدی اضافه کردند و دیگر اجزای داخلی را نیز بهبود بخشیدند تا عملکرد بهتری را برای خودرو به ارمغان بیاورند.

جلوگیری از کاویتاسیون در هنگام شتاب‌گیری

مهندسان برای کاهش خطر کاویتاسیون سوخت در طول شتاب‌گیری، در ابتدا دو پمپ در مخزن اصلی قرار دادند تا مایع را به مخزن آلیاژی عقب کنار باتری منتقل کنند. این طراحی موجب می‌شد تا در اطراف ورودی پمپ حفره ایجاد نشود و سوخت به صورت دائمی به انژکتورها انتقال یابد.

سیستم کنترل الکترونیکی MoTeC و نمایشگر برای نمایش اطلاعات موتور و بررسی وضعیت آن کاربردی خواهند بود.

مشاهده ارتقای کوچک در محصول  

از شاسی گرفته تا اجزای موتور، همگی تغییرات زیادی به خود دیدند و به طور گسترده اصلاح شدند. حجم موتور به 5663 سی‌سی کاهش یافت و گیربکس هشت سرعته وایزمن قدرت را به چرخ‌ها منتقل می‌کرد. در بخش انتقال سوخت، سه پمپ سوخت این مسئولیت را بر عهده داشتند، و سیستم اگزوز به صورت دو لوله‌ای در کناره‌های بدنه طراحی شده بود.

قدرت خروجی معادل 2000 اسب بخار

پس از اینکه مهندسان وظیفه ارتقای مدل اصلی تویوتا را بر عهده گرفتند، شاید هیچ وقت فکر نمی‌کردند که به قدرت خروجی معادل ۲۰۰۰ اسب بخار دست پیدا کنند. این امر نشان از افزایش پیشرفت‌های مهندسی تویوتا دارد. رسیدن به قدرت 1972 اسب بخاری موجب شد تا تویوتا لند اسپید کروزر در رده ابر خودروها بدرخشد و با سرعت بسیار زیادی توجه‌ها را به خود جلب کند.

سرعت بیش از 321 کیلومتر بر ساعت

اگرچه ممکن است رسیدن به سرعت ۲۰۰ مایل بر ساعت یا 321 کیلومتر بر ساعت برای تویوتا دشوار نباشد، اما دستیابی به هر یک از موارد مانند پایداری بدنه، سیستم تعلیق، آیرودینامیک و چسبندگی تایرها اهمیت دارند‌. سازنده سعی می‌کرد که علاوه بر دست‌یابی به تمام موارد بالا، فناوری‌های لازم برای رسیدن به سرعت ۲۰۰ مایلی را نیز برای خودرو فراهم کند. البته در این راه موفق هم بود و با چالش‌های مختلف موجود مقابله کرد!

بازطراحی سیستم تعلیق

نکته حائز اهمیت در تویوتا لند اسپید کروزر رسیدن به پایداری است، برای همین است که می‌بینیم سیستم تعلیق دوباره طراحی شده است. وجود کمک‌فنرهای Fox Shox و فنرهای Eibach به بهبود عملکرد آیرودینامیکی کمک می‌کردند؛ همین امر موجب افزایش هندلینگ خودرو در سرعت‌های بالاتر می‌شد.

تویوتا سعی کرد که برای بهبود کشش و چسبندگی چرخ‌ها به زمین از تایرهای مناسبی بهره ببرد. علاوه بر آن، خودرو در هنگام شتاب و ترمزگیری بهتر عمل می‌کرد. تمام این عوامل مهندسان تویوتا را به سمت استفاده از تایرهای میشلین پایلوت سوپر اسپورت هدایت کرد.

هدف مهندسان احیای نسخه کلاسیک آفرودی بود

همانطوری که در بالا نیز به آن اشاره کردیم، تویوتا برای اولین بار از این محصول خود در نمایشگاه SEMA در لاس وگاس در سال 2016 رونمایی کرد. حاضران در نمایشگاه با یک نگاه متوجه شده بودند که این مدل یک لندکروزر معمولی نیست! چرا که تغییرات جالبی در آن به چشم می‌خورد، برای مثال آینه‌های جانبی دیگر وجود نداشتند و به جای آنها دوربین جایگزین شده بودند.

همچنین رینگ‌های آلیاژی عظیم 20 اینچی به لاستیک‌های 315/35 ZR20 مجهز شده و بدنه در رنگ مشکی براق طراحی شده بود که ترکیب زیبایی را به ارمغان می‌آورد.

ایجاد تغییرات جدید برای بهبود عملکرد آیرودینامیک

اگرچه لندکروزر تویوتا تغییرات اساسی به خود دید، ولی شکل کلی بدنه مشکلاتی را برای لندکروزر ایجاد می‌کرد. برای همین است که تویوتا با دو تغییر مهم، این مشکل را حل کرد. در اولین قدم، او ارتفاع سواری خودرو را کاهش داد و از مواد سبکی استفاده کرد، سپس به جای آینه‌های جانبی از دوربین کمک گرفت تا تمامی این مشکلات حل شوند.

این نوع از طراحی در کانسپت‌های امروزی حضور دارد و بسیاری از خودروسازان برای افزایش عملکرد آیرودینامیکی خودرو از آن استفاده می‌کنند. هر بخش از تویوتا لندکروزر اصلاح شده بود و این همان چیزی بود که سازنده آن را هدف قرار داده بود‌.

افزایش سرعت

آزمایشات زیادی روی لندکروزر تویوتا انجام شد و در نهایت، تیم سازندگان به سرعتی بیش از 370 کیلومتر بر ساعت یا 230 مایل در ساعت دست یافتند. این یک شاهکار برای تیم سازندگان تویوتا به حساب می‌آمد و نشان از تخصص تیم مهندسی در فناوری و عملکرد خودرو داشت.

این مطلب را نیز بخوانید: چرا تویوتا RAV4 اینقدر محبوب است؟

تویوتا ثابت کرد که می‌تواند مرزهای مهندسی را جابجا کند و باری دیگر با افزایش توانایی‌ها و قابلیت‌های خودرو، توجه علاقمندان زیادی را به استانداردهای جدید موجود در این عرصه جلب کند.

امیدواریم که تویوتا در سال‌های آینده نیز بتواند همچنان در زمینه مهندسی و طراحی خودروهای جدیدتر بدرخشد و موفقیت‌های بسیاری کسب کند. به پایان این مقاله رسیدیم. لطفا نظرات خود را در رابطه با تغییرات و ارتقاهای موجود در تویوتا لندکروزر جدید با ما در میان بگذارید.