کمتر کسی است که در ایران زندگی کند و از اوضاع نابسامان و بهشدت انحصاری صنعت فرسوده خودروی کشور نالان نباشد. صنعتی که چند دهه است به جای پیشرفت در راستای مشتری مداری وارتقا همگام با صنعت جهانی، با عقبگرد و پسرفت هرروزه همراه است.
حتی اوضاع بهجایی رسیده که یکی از همین به اصطلاح خودروسازان دلسوز ملت چند روز پیش در اقدامی سابقهدار قیمت چند محصول تولیدی و مونتاژی خود را با افزایش قیمتی غیرموجه و خودسرانه بهشدت افزایش داد. حال سؤال اینجاست که مشکل اساسی این صنعت که انگار مسئولین در ایران از آن فقط باهدف خالی کردن جیب مردم بیچاره استفاده میکنند چیست؟ چگونه میتوان مانع از آن شد که هر شرکتی بهدلخواه خود و تنها با دلایلی واهی و غیرمسئولانه در عرض چند روز اینگونه محصولات خود را با افزایش قیمت به مردم تحمیل نکند.
بله همانطوری که حدس زدید مشکل اساسی و البته حیاتی، نبودن یک رقابت سالم و شرکتهای خصوصی قدرتمند در بین آنهاست. شرکتهایی که بهجای نشستن در اتاقی که نامش را شورای رقابت گذاشتهاند با تحقیق و توسعه و قدرت ابتکار و نیروی انسانی خبره خود پا به میدان بگذارند و رقابتی به نفع مردم که همان مشتریان واقعی این صنعت هستند را آغاز کنند.
حالا وزیر صنعت جدید در حرفهایی بیسابقه که تاکنون به خاطر منافع دولت کمتر شنیدهشده است چراغ سبز خود برای ورود شرکت سوم خصوصی و نه خصولتی برای پا به عرصه گذاشتن در این صنعت بیمار در ایران نشان داده است. اقدامی که بهاحتمالزیاد باعث نگرانی شرکتهای دیگر شده است. حال سؤال اینجاست که شرکتهای کنونی خودروساز و البته مونتاژکار ایرانی چگونه میخواهند با این سوءپیشینهای که از خود در ذهن ایرانیان بهجا گذاشتهاند در رقابت احتمالی آینده به حیات خود ادامه داده و در راستای بازاری رقابتی محصولاتی جدید و بهروز و نه مربوط به عصر حجر را عرضه کنند.
شتر در خواب بیند پنبه دانه
گهی لپ لپ خورد گه دانه دانه