همواره یکی از مسائلی که بر سر آن بحث‌ها و حواشی گوناگونی وجود داشته تفاوت مابین نماینده رسمی با توزیع کننده بوده است. درحالی‌که طبق قانون واردکنندگان خودرو باید نمایندگی رسمی از شرکت مادر (خودروساز خارجی) دریافت کنند، وزارت صنعت، معدن و تجارت به برخی از واردکنندگان گواهی فعالیت به‌عنوان توزیع‌کننده و نه نماینده رسمی ارائه کرده است.
حال به نقل از یکی از خبرگزاری‌های رسمی کشور، پس از توافق نامه موسوم به برجام، خودروهای جدیدی از خودروسازان آسیایی و اروپایی راه خیابان‌های ایران را در پیش گرفتند. در این میان وزارت صنعت، معدن و تجارت شرکت‌های واردکننده را ملزم به آن کرد تا به‌طور مستقیم با شرکت‌های مادر طرف حساب شوند و به‌عنوان نماینده رسمی فروش و خدمات پس از فروش خودروساز خارجی در ایران شناخته شوند و در حالی شرکت‌ها ملزم به رعایت این موضوع شدند که واردات باید توسط نماینده رسمی که خدمات پس از فروش شرکت مادر را ارائه می‌دهد، انجام شود.
در گذشته برخی از شرکت‌های واردکننده مجوزها و قراردادهای همکاری را از شرکت‌های واسطه که در کشورهای حاشیه خلیج فارس فعالیت داشتند، دریافت کرده بودند. اما نکته قابل‌توجه آن است که با وجود آنکه در متن اکثر گواهی‌های صادر شده ازسوی وزارت صنعت، معدن و تجارت، کلمه نمایندگی رسمی قید شده است؛ اما برخی از گواهی‌های صادر شده این کلمه را ندارند و تنها در گواهی این شرکت‌ها از عبارت توزیع‌کننده استفاده شده است.
حال این موضوع سوالی را در ذهن ایجاد می‌کند که چه شرکتی وظیفه ارائه خدمات پس از فروش محصولات وارداتی را دارد و آیا خدمات ارائه شده ازسوی شرکت داخلی به تایید شرکت مادر رسیده است و آیا شرکت‌هایی که در گواهی آنها از کلمه توزیع‌کننده استفاده شده فعالیت‌های محدودتری نسبت به شرکت‌های واردکننده که در گواهی فعالیت آنها از کلمه نماینده رسمی استفاده شده است، دارند؟
در این رابطه امیرحسین قناتی، مدیرکل دفتر صنایع خودرو و نیرومحرکه وزارت صنعت، معدن و تجارت گفت: شرط اصلی تایید فعالیت شرکت‌های واردکننده خودرو ازسوی وزارت صنعت، معدن و تجارت، ارائه خدمات پس از فروش با نظارت شرکت مادر است. وی تاکید کرد: اگر در گواهی‌های تایید فعالیت شرکت‌های واردکننده تنها کلمه «توزیع‌کننده» قید شده است، به آن معنا نیست که خدمات پس از فروش و گارانتی از سوی شرکت واردکننده ارائه نمی‌شود چون این موضوع جزو الزامات واردات است. اما با این تفاسیر همچنان جای سوال دارد که چرا برای گواهی برخی از شرکت‌های واردکننده خودرو از کلمه توزیع‌کننده استفاده شده و اگر خدمات پس از فروش با استانداردهای شرکت مادر و با نظارت شرکت اصلی در ایران ارائه می‌شود، چرا چنین گواهی صادر می‌شود؟
