مشکلاتی نظیر مطابقت نداشتن وسایل نقلیه عمومی در ایران با اشخاصی که از ویلچر استفاده میکنند، یک بانوی ایرانی به نام زهرا صدیقی را برای سخت موتورسیکلتی که بتواند پذیرای ویلچرش باشد دستبهکار کرد.
زمانی که مشکلاتی مانند این موارد برای اشخاص در کشورهای مختلف پیش میآید، کشورهای جهان ازنظر مطابقت داشتن وسایل نقلیهای مانند تاکسیها، مترو، اتوبوسهای درونشهری و … با یکدیگر تفاوت دارند. ایران نیز متأسفانه، تاکنون نتوانسته بستر مناسبی برای رفتوآمدهای راحتتر این عزیزان در ترددهای بینشهری فراهم کند. اما اشخاص خوشسلیقهای مانند خانم صدیقی تسلیم این شرایط نشده و بااینکه از دوران کودکی به علت بیماری توانایی حرکت کردن خود را ازدستداده اما دستبهکاری جالبی زده است.
این بانوی مشهدی ازآنجاییکه به علت بسیار کمیاب بودن تاکسیها یا اتوبوسهای درونشهری مخصوص افراد ناتوان، با مشکلات زیادی روبرو شده بود، دست به ساخت یک وسیلهی جدید برای راحتی در حملونقلش زد.
وسیلهای که توسط دو موتورسیکلت نصفه در طرفین آن و وسایل کنترلی قرارگرفته داخل آن، میتواند سرنشین خود را که روی ویلچر نشسته است جابجا کند.
البته طرحهایی در مجلس برای حمایت از حملونقل و جابجایی 1.3 میلیون شخص ناتوانی که در سراسر کشور وجود دارند مطرحشده است تا بتواند مشکلات این قشر را با مناسبتر کردن بستر حملونقل کمتر کند اما هنوز به نتیجه قطعی نرسیده است.