شاید غم انگیزترین مساله در مورد بازگشت تحریمهای صنعت خودروسازی کشورمان، بحث سرمایه گذاریهای زیاد رنو فرانسه در کشورمان بود که علاوه بر این حتی موضوع راه اندازی قطب سوم خودروسازی کشورمان نیز نقش بر آب شد و شهر ساوه که در حال آماده سازی برای میزبانی از این شرکت فرانسوی بود حالا نا امیدتر از قبل صرفا یک رویای بر باد رفته را به دوش میکشد ولی هزینههای رنو فرانسه در اقصی نقاط کشور چه میشود؟
به گزارش چرخان، سعید زرندی معاون طرح و برنامه وزارت صنعت، معدن و تجارت در مصاحبهای پیرامون وضعیت سرمایه گذاریهای رنو فرانسه در ایران و تعیین تکلیف انها با توجه به خروج این شرکت از کشور گفت: در مورد شایعه خروج 65 میلیون یورو به صورت اسکناس توسط رنو فرانسه که همچین چیزی شدنی نبوده و امکانپذیر نیست. اما با توجه به فشارهای بین المللی تعهداتشان را کاهش دادهاند و ما باید از این اتفاق تجربه کسب کرده و در انتخاب شرکای خارجی دقت بیشتری داشته باشیم.
وی در ادامه افزود: ما بارها روی این مساله بحث کردیم و وزیر صنعت نیز روی این موضوع تاکید دارد که باید برنامه ریزیهای لازم انجام شود تا در صورت گشایشهای تجاری بتوان تمرکز و دقت بیشتری روی فعالیت رنو داشته باشیم تا حداقل از این به بعد به عنوان شریک استراتژیک روی آن حساب باز نکنیم.
معاون طرح و برنامه وزارت صنعت، معدن و تجارت در ادامه با اشاره به تعمیق داخلی سازی خودروهای تولیدی در کشور گفت: رویکرد ما این است که داخلی سازی را به حداکثر برسانیم و از حداکثر توان خودمان برای این کار استفاده میکنیم. از سوی دیگر صنعت قطعه سازی ما توانمند بوده و در رده بندیهای انجام شده جز 7 گروه اول قرار میگیرد. از سوی دیگر ما در قطعه سازی مزیت داریم و حتی کمکهای خوبی نیز در این زمینه انجام شده است.
وی در پایان گفت: در حال حاضر نیز فراخوانی برای تامین قطعات دادیم و همین قطعه سازان بخشی از کار را بر عهده گرفتند و به این صنعت کمک میکنند. البته ما باید به سمتی حرکت کنیم که قطعه سازان انحصار ایجاد نکرده و البته در این زمینه گزارشاتی دریافت کردیم که این شرکتها اقدام به انحصار کردند. البته انحصار ایجاد شده به اندازهای نیست که در رسانهها به آن پرداخته میشود و البته اقداماتی در زمینه کاهش جهت گیریها در این زمینه وجود داشته که برای جلوگیری از آن وارد شدیم.
گفتنی است که در حال حاضر به گفته بعضی از مسئولین صنعت خودروسازی کشورمان چیزی در حدود 150 هزار خودروی ناقص در پارکینگ خودروسازان وجود دارد که منتظر قطعه بوده و قطعات موردنیاز بسیاری از این خودروها الکتریکی بوده و تولید آنها در کشورمان به سختی انجام خواهد گرفت و باید دید که تولید این قطعات حساس توسط چه شرکتی و در چه سطحی انجام خواهد شد و تولیدات بیرون آمده با این قطعات با چه کیفیت خواهد بود و آیا رضایت مشتریان را کسب میکند یا خیر؟