آبسوز کردن خودروها یکی از سوژههایی است که در فضای مجازی خبرهای بسیاری در مورد آن دیده میشود و بعضی آن را یک اختراع واقعی و برخی دیگر هم آن را کاری جز فریب و کلاهبرداری نمیدانند. اما در این مطلب میخواهیم ببینیم آیا واقعاً خودروهای آبسوز قابل تولید هستند و این کار صرفه اقتصادی برای مردم دارد و آیا انجام این کار عقلانی است؟
به گزارش چرخان خودرو آبسوز، نام اختراع جدیدی است که بعد از طرحهای ترافیک، زوج و فرد و … میخواهد ایران را از آلودگیهوا نجات بدهد؛ اختراعی رویایی که طرفدارنش آن را عامل نجات میدانند و به گفته مخالفانش، کلاهبرداری بیش نیست.
گرانی بنزین و آلودگی شدید هوا در مناطق مختلف ایران، دوباره تب بحثها درباره خودروهای آبسوز را افزایش داده است، خودروهایی که اگر مثل اسمش به جای بنزین، از آب انرژی بگیرد، دیگر کلید اصلی بسیاری از بحرانهای زیستمحیطی چه در ایران و چه در جهان پیدا شده است.
چند سال پیش بود که فردی با ارسال نامهای معصومه ابتکار، رییس وقت سازمان حفاظت از محیط زیست از اختراع خودرویی خبر داد که انرژی آن از آب تامین میشود، خودروهایی که در دنیا به خودرو آبسوز معروف هستند.
مخترعین در دنیا سالهاست که به دنبال اختراع چنین خودرویی هستند، خودرویی که شیوه کارکردش هم ساده است؛ مولکولهای هیدروژن آب را از اکسیژن جدا میکند و بعد آن را میسوزاند تا سوخت تولید شود.
حالا با گذشت چند سال از این ماجرا با گرانی بنزین، شرکتی مدعی شده است که رویای مخترعین در سرتاسر دنیا را اجرایی کردهاند، آنها ادعا میکنند با ثبتنام در این سایتشان و پرداخت هزینهای چند میلیون تومانی خودروی شهروندان را آبسوز میکنند.
مخترع این سیستم گفته بود: «فقط با نصب سامانهای بر روی خودروی شخصی که زمان نصب آن ۴۵ دقیقه طول میکشد و تهیه کردن قرص شیمیایی ساختهشده و استفاده در باک بنزین خودرو به همراه آب خودروی شما روشنشده و کار میکند. هزینه نصب سامانه در بازار با همکاری دولت ۶۰۰هزار تومان و بدون همکاری دولت ۲.۵ میلیون تومان هزینه میبرد که بعد از نصب آن میتوان با خرید قرصهایی با قیمت حداکثر ۱۰۰۰ تومان خودروی خود را آب سوز کرد.»
خودروی آبسوز؛ خیال یا واقعیت؟
تا اینجا همهی داستان قشنگ است؛ هر راننده چند میلیون تومان پرداخت میکند و دیگر نه هوای شهر را آلوده میکند و نه نیازی به پرداخت هزینهی بنزین است.
اما داستان به این سادگیها نیست و گره عظیمی در آن وجود دارد که میتواند همه این رویا را به هم بزند؛ «انرژی جدایی هیدروژن از بنزین از کجا تامین میشود؟»
حسین رضا شهید زاده، مدیرعامل شرکت کنترل کیفیت هوا، در این رابطه گفت: «جدایی هیدروژن از آب خود نیاز به انرژی زیادی دارد و در نتیجه این چرخه اصلا به صرفه نیست. این کار شدنی هست، ولی شرایط خاص خودش را دارد و تلفات انرژی زیاد یکی از این شرایط است.»
از سویی استفاده از این نوع خودروها میتوانند پیامدهای ترسناکی هم داشته باشد، هیدروژن عنصر قابل اشتعالی است و، چون این عنصر به شکل گاز است به راحتی منفجر میشود.
همچنین به نظر میرسد، داستان کاهش انتشار آلودگی هوا با سوزاندان آب هم چندان واقعی به نظر نرسد.
شهیدزاده میگوید: «در این خودروها هیدروژن از مصرف انرژی زیادی به دست میآید که همین تامین انرژی میزان زیادی آلودگی تولید میکند. پس اگر به کل چرخه را نگاه کنیم عملا باز هم آلودگی زیادی به وجود میآید، البته محل تولید آلودگی از شهرها به نیروگاهها تغییر میکند.»
سازمان محیط زیست هیچ مجوزی نداده است
از سوی دیگر به نظر میرسد سازمان حفاظت از محیط زیست هم مانند چند سال پیش با این اختراع موافق نباشد و موضع آنها نسبت به چند سال پیش اصلا تغییری نکرده باشد.
بهزاد اشجعی، دبیر کمیته فنی صدور گواهی نامه زیستمحیطی، در این رابطه میگوید: «حقیقیت این است که این موضوع به لحاظ فنی امکان پذیر نیست و حداقل من که تخصصم مکانیک است، قانع نشدم. این طرح خام بود و ما را راضی نکرد. اصلا هیچ جایی این ایده تست نشده است. به هر حال باید مدارک به ما ارائه شود و این کار صرفاً ادعای مخترعین است. اما هنوز مستنداتی که عملکرد این سیستم را در کاهش آلودگی هوا اثبات کند، به سازمان محیط زیست ارایه نشده است.»
با وجود مخالفت سازمان محیط زیست، سایت ثبتنام برای آبسوز کردن خودروها راهاندازی شده است.
به طور کلی برای اختراع و تولید یک خودرو نیاز به دریافت مجوز از سازمان استاندارد و سازمان محیط زیست وجود دارد، اما در رابطه بحث «خودروهای آبسوز» تکلیف قانون دریافت مجوز اصلا مشخص نیست.
دبیر کمیته فنی صدور گواهی نامه زیستمحیطی، در این رابطه میگوید: «باید ببینیم این سیستم از کجا مجوز گرفته است، راه اندازی چنین سایتی باید چهارچوب داشته باشد. این موضوع چیز جدیدی است و باید درباره آن بحث شود. سازمان محیط زیست باید چنین قدرتی داشته باشد که در چنین مواقعی از آن مجوز دریافت شود / نیوصدر»
در بسیاری کشورها خودرو را با شرایطی بسیار آسان به مردم میفروشند و در عوض نرخ بنزین بسیار بالاست و بدین شکل مردمی ماشین میخرند که واقعا نیاز دارند و کمتر از خودروی شخصی استفاده میکنند . ولی در کشور ما هم بنزین بسیار گران است و هم خودروی بی کیفیت
قیمتهدیی باورنکردنی دارند. که مثلا اگر یک کارمند سه سال کل حقوق خود را پس انداز کند و یک ریال هم خرج نکند شاید بتواند پس از سه تا چهار سال یک سمند یا پژو پارس بخرد البته اگر در این مدت خودرو به قیمت امروز باشد !
سمند را بکنند 30 میلیون و در عوض بنزین را لیتری 10 هزار تومن.
والله دوست بنده ۳ساله قاچاقی نصب کرده رازیه حالا یکمی گرونکردند باعثش دولته
مافیای مفتخور بنزین اجازه نخواهد داد واالله بنده دوستم ۳۰ ماهه این سبستم رانصب کرده فوقوالعاده الیست