نگاهی به امکانات پراید، از تولد تا مونتاژ در ایران!

ما در ایران پراید را به‌عنوان محصولی از شرکت کره‌ای کیا می‌شناسیم. پای این خودرو برای اولین بار در سال 1372 به کشورمان باز شد و در ابتدا به‌صورت وارداتی در ایران عرضه می‌شد. این خودرو در دو نسخه هاچ‌بک و صندوقدار به ایران آمد که هردو در تیپ‌های ساده و فول ارائه می‌شدند. البته واردات نسخه صندوقدار نسبت به هاچ‌بک کمتر بود. پرایدهای وارداتی در تیپ ساده فاقد گرم‌کن شیشه عقب، دورسنج موتور، سیستم تهویه و تایمر برف‌پاک‌کن بودند. همچنین در این تیپ هر چهار پنجره از نوع دستی بودند و در نسخه هاچ‌بک از برف‌پاک‌کن عقب هم خبری نبود.

در تیپ فول اما همه این موارد ارائه می‌شد. البته در این مدل‌های وارداتی، دکمه بالابر پنجره‌های جلو در تیپ فول بجای روی درها، در کنسول میانی و زیر فندک قرار گرفته بود. همچنین تیپ فول در نسخه صندوقدار به‌صورت دورنگ ارائه می‌شد به‌گونه‌ای که سپرها و قسمت پایینی درها (زیر زه‌ها) معمولاً به رنگ نقره‌ای یا طوسی بود که با رنگ اصلی بدنه تفاوت داشت. بین چراغ‌های عقب و در قسمت جا پلاک هم مشکی‌رنگ بود درحالی‌که روی زه‌های جانبی و سپرها نیز خط قرمز باریکی کشیده شده بود. پراید در سال 1373 با قیمتی در حدود 1 میلیون و 300 هزار تومان در بازار ایران عرضه می‌شد.

پس از حدود سه سال واردات پراید، سایپا در سال 1376 مونتاژ این خودرو را آغاز کرد. نمونه‌های مونتاژی از نوع فیس‌لیفت شده بودند که در هردو نسخه هاچ‌بک و صندوقدار، چراغ‌های جلو کمی کشیده‌تر شده و جلوپنجره هم تغییر کرده بود. در نسخه صندوقدار اما علاوه بر این موارد، سپرها، راهنماهای جلو و گرافیک چراغ‌های عقب هم متفاوت شده بود درحالی‌که در نسخه هاچ‌بک سپرها تغییری نکردند و پراید هاچ‌بک تا زمان پایان تولید در سال 1389 همچنان با همان سپرهای اولیه با خط باریک قرمز و همین‌طور راهنماهای جلوی مستطیلی تولید می‌شد.

از سوی دیگر، پرایدهایی که توسط خود کیا در کره تولید می‌شدند هم تفاوت‌هایی با نمونه‌های عرضه شده در ایران داشتند. البته باید توجه داشت که پراید اساساً محصول خود کیا نبود بلکه توسط مزدا طراحی شد و توسط این شرکت ژاپنی و همین‌طور شرکت فورد به تولید رسید. این خودرو که در اصل فورد فستیوا نام داشت، به درخواست فورد توسط مزدا در ژاپن طراحی شد زیرا در آن زمان مالکیت مزدا در اختیار فورد بود. مزدا که این خودرو را به‌صورت هاچ‌بک سه‌در طراحی کرده بود، آن‌را در اوایل سال 1986 در ژاپن با نام فورد فستیوا معرفی کرد. البته این خودرو در برخی بازارها مثل استرالیا و اروپا از سال 1987 با نام مزدا 121 هم عرضه می‌شد.

فستیوا با دو پیشرانه 1.1 لیتری و 1.3 لیتری ارائه می‌شد که هردو ساخت مزدا بودند و برای بازار ایران موتور قوی‌تر انتخاب شد. در اواسط سال 1986، شرکت کیا که شریک فورد بود، تولید این خودرو را با نام پراید در کره جنوبی آغاز کرد. سپس در اواخر سال 1987، کیا صادرات این خودرو را با همان نام فستیوا به ایالات‌متحده آغاز کرد. همان‌طور که گفته شد، فستیوا در ابتدا به‌صورت هاچ‌بک سه‌در طراحی شده بود اما در سال 1988 نسخه هاچ‌بک پنج‌در و در سال 1990 نسخه سدان هم به خانواده آن اضافه شد که هردو توسط کیا در کره جنوبی ساخته می‌شدند.

اما بپردازیم به ویژگی‌های پرایدهای اولیه که توسط کیا ساخته می‌شدند. این نمونه‌ها چراغ‌های جلو و جلوپنجره متفاوتی نسبت به آنچه ما در ایران دیدیم داشتند به‌گونه‌ای که چراغ‌ها در قسمت داخلی فرم تیزتری داشته و جلوپنجره هم طراحی سه‌قسمتی با یک خط باریک در میانه داشت. در داخل نیز فرم غربیلک فرمان کاملاً با نمونه ایرانی متفاوت بود اما در دیگر قسمت‌های کابین تفاوتی به چشم نمی‌خورد. در سال 1990 هم نسخه سدان معرفی شد که تفاوت چندانی با نمونه‌های وارداتی به ایران نداشت و فقط جلوپنجره متفاوتی در آن دیده می‌شد که به‌صورت سراسری و مشکی‌رنگ بین چراغ‌ها کشیده شده بود.

مزدا در سال 1990 به تولید فستیوا پایان داد و از این سال به بعد این خودرو برای عرضه در همه بازارها فقط توسط کیا در کره جنوبی تولید می‌شد. سپس در سال 1994 نیز فورد عرضه فستیوا در بازار ایالات‌متحده را پایان داد و نسل دوم آن‌را به بازار فرستاد که به‌طور مشترک توسط فورد و کیا توسعه پیدا کرده بود. بااین‌حال، کیا همچنان تا سال 2000 به تولید پراید ادامه داد و حتی در سال 1996 آن‌را فیس‌لیفت کرد. نمونه‌های مونتاژی پراید که در سال 1376 در کشورمان عرضه شدند از همین فیس‌لیفت بودند. کیا همچنین در سال 1992 نسخه استیشن پراید را هم تولید کرد که این نسخه با نام سفری در ایران هم توسط سایپا به تولید رسید اما با استقبال خریداران مواجه نشد و پس از چند سال تولید آن پایان یافت.