یکی از راه‌های گویا و ساده برای شناخت بهتر کشورها ؛ بررسی مشکلات زیرساختی و اجتماعی آنهاست. هندوستان کشوری است که با مشکلات فراوانی دست پنجه نرم کرده و براساس آمار سازمان بهداشت جهانی، جمعیت فراوان و رشد اقتصادی اخیر هندوستان، باعث سهل‌انگاری و عدم رعایت قوانین راهنمایی و رانندگی و همچنین عدم توجه به ایمنی خودروها، به‌دلیل استفاده از قوانین منسوخ و قدیمی شده است؛ که همین عوامل جاده‌های این کشور را به مرگبارترین جاده‌های ممکن برای رانندگان تبدیل کرده است. براساس آمار غیر رسمی، هر ساله بیش از 200 هزار تصادف در هندوستان رخ می‌دهد؛ این در صورتی است که براساس آمار منتشر شده توسط دولت هندوستان، هر ساله حدود 137 هزار سانحه رانندگی اتفاق می‌افتد.
اما سوال اصلی این است که چرا هندوستان بدترین مکان ممکن برای تصادف کردن است؟ متاسفانه همه چیز مربوط به ترسی می‌شود که به جان مردمان این کشور افتاده! هنگامی که در هندوستان تصادفی رخ می‌دهد، مردم اصلا به صحنه حادثه نزدیک نمی‌شوند و خیلی راحت از کنار آن چیزی که در نزدیکی خود اتفاق افتاده، عبور می‌کنند. آنها حتی تلفن‌های همراه خود را برای فیلمبرداری و تصویربرداری از صحنه حادثه از جیب خود خارج نکرده و فقط به فکر فرار از صحنه هستند!
این اتفاقات باعث شد که شخصی، که در یک حادثه رانندگی به دلیل عدم کمک رسانی سایر مردم؛ خانواده‌اش را از دست داده بود؛ موسسه‌ای مطالعاتی به SaveLIFE را ایجاد کند. او در موسسه SaveLIFE به بررسی عوامل عدم کمک شاهدان تصادف به سانحه دیدگان پرداخته و دو دلیل عمده برای این عمل یافته است.
اول این که پلیس هندوستان، اغلب کسانی را که برای کمک به حادثه دیدگان اقدام می‌کنند؛ مسئول سانحه و گناه کار می‌داند! دوم اینکه اگر زمانی یکی از قربانیان سانحه رانندگی توسط شاهد عینی به بیمارستان انتقال پیدا کند، باید وقت زیادی را برای کاغذ بازی‌های اداری و حتی پرداخت حق درمان و صورتحساب بیمارستان صرف کند. بنابر این شاهدان حادثه با تصور اینکه اگر کمک رسانی کنند؛ باید خود را برای حضور در دادگاه آماده کنند؛ از کمک رسانی به سانحه دیدگان منصرف می‌شوند.
به همین منظور SaveLIFE به دنبال وارد ساختن یک قانون جدید به سیستم قضایی و پلیس هندوستان است. در قانون جدید، گرفتن حق درمان قربانی سانحه از مردمی که قربانی را نجات داده و به بیمارستان منتقل کرده‌اند؛ ممنوع اعلام شده و از نظر قانونی مشکلات پیشین رخ نخواهد داد. این قانون و اقدامات مشابه آن، یک قدم رو به جلو برای کاهش تلفات رانندگی در هندوستان است؛ اما باید توجه داشت که ایمنی خودروهای هندی هم چندان تعریفی ندارد و باید فکری هم به حال ایمنی تولیدات خود کنند.
