واردات خودرو؛ بهترین‌ها برای ثروتمندان!

درست از لحظه انتشار خبر آزاد شدن واردات خودرو به کشور بود که حواشی بی پایان حول این مساله به طرز فزاینده ای شکل گرفت. از خوش بینی نسبت به اصل موضوع واردات تا قیمت تمام شده خودروها، همه و همه موجب به وجود آمدن فضای احساسی واردات خودرو گردید.

گویا ابر و باد و مه و خورشید و فلک همه دست به دست هم داده بودند تا خودروهای خارجی ارزان قیمت به دست مصرف کننده ی داخلی برسد. اتفاقی که شاید تا قبل از سال 1396 و ممنوعیت واردات هم رخ نداده بود و اینبار مسئولی میخواست کاری جدید کند!

خوشحالی زاید الوصفی در حال تزریق شدن به جامعه بود که ایها الناس؛ چه نشسته‌اید که از این به بعد به جای پراید و تیبا می‌توانید اسپورتیج و کرولا سوار شوید و عمر بیشتری کنید!

اما رفته رفته با انتشار اخبار حوزه واردات خودرو و اعداد و ارقام واقعی واردات و قیمت دلاری خودروها، ماه عسل وعده‌های شیرین واردات خودرو هم تمام شد. البته که وزیر سابق خدابیامرز، همچنان تا روزهای آخر مرغش یک پا داشت که مردم، 4 سال صبر کنید تا نتیجه کار من را ببینید!

از سوی دیگر، منتقدان وزارت صمت که همگی خود بر شاسی بلندهای واقعی و با کیفیت سوار بودند، برای سوار شدن بر موج اعتراض مردم نیز، به آرامی فریاد برآوردند که: آقاجان واردات عملی خودرو با ثبت سفارش در سیستم فرق دارد ها؛ چقدر خودرو ارزان قیمت باید وارد شود تا قیمت کوئیک کاهش یابد؟ اصلا این به آن چه کار!

اما وزارتی ها و تیم فاطمی امین، هر روز درکنار ارائه آمار رشد تولید داخل و رونمایی از محصولات نصفه و نیمه آبی و نارنجی پوشان جاده مخصوص، اسامی شرکت‌های وارد کننده را یکی پس از دیگری اعلام میکردند تا بازار از حجم انبوه خیالی خودروهای وعده داده شده شرمنده شده و به تعادل برسد! البته دلالان و ماشین‌ها خیلی حرف گوش کن نبودند!

ولی پس از مدتی نگاه به انواع گوناگون مدلهای ادعایی برای واردات، برخلاف اهداف اولیه، واضح بود که خبری از خودروهای اقتصادی نیست. گرچه بنابر گفته‌ها این خودروها اقتصادی هستند، اما این کلمه جذاب در بیرون مرزهای این کشور کاربرد دارد!

این روز ها کمتر کسی است که نداند وقتی ارزان‌ترین خودروی تولید داخل یعنی ساینا که نمونه ای منسوخ شده در جهان امروز است حدود 370 میلیون تومان (در لحظه نگارش) قیمت دارد، قطعا و یقینا خودروهای وارداتی که اغلب از نوع کراس اور هستند هیچ تهدید قیمتی برای آن محسوب نمیشوند.

به عنوان نمونه چانگان های وارداتی قیمتی حول و حوش بقیه به اصطلاح شاسی بلندهای چینی حال حاضر در بازار نظیر تیگو 8، هایما، فونیکس ها و …  خواهد داشت؛ خب حال سوال اینجاست که مشتری این خودروهای وارداتی چه اقشاری هستند؟

پاسخ واضح است، شخصی که اکنون ما بین خرید جک و تیگو و … مردد مانده انتخاب‌های دیگری نیز خواهد داشت. یعنی قشری از سطح متوسط به بالا که از این به بعد بین خرید یک خودروی 1.5 میلیاردی تا 2 میلیاردی، به جای 2 حق انتخاب، مثلا 5 حق انتخاب دارد. اما آیا مردم با سطح درامدی اندک که تنها انتخابشان ساینا و کوئیک و محصولات کارکرده بازار است خواهند توانست خودروی وارداتی سوار شوند؟ نظر شما چیست؟