کانسپت ایسوزو 4200R، شاهکار ژاپنی که هرگز زاده نشد

در دنیای خودروهای اسپرت، گاهی کانسپت‌های جذابی معرفی می‌شوند که فراموش کردن آنها کار دشواری خواهد بود. ایسوزو 4200R یکی از همین شاهکارهایی است که هرگز به مرحله تولید نرسید.

اگرچه امروزه نام ایسوزو بیشتر با خودروهای تجاری و باری گره خورده، اما این شرکت ژاپنی سابقه درخشانی در تولید خودروهای سواری دارد که برخی از آن‌ها در میان کلکسیونرها، جایگاه ویژه‌ای دارند. در اواخر دهه ۱۹۸۰، ایسوزو با چالشی جدی روبرو بود.

یکی از این مشکلات، طراحی‌های قدیمی و عملکرد ضعیف در مقایسه با رقبایی مانند هوندا و نیسان بود که باعث شده بود فروش محصولاتش کاهش یابد. شرکت ایسوزو در آن زمان تحت مالکیت جنرال موتورز فعالیت می‌کرد و تصمیم گرفت خودرویی خلق کند که همگان را شگفت‌زده کند. این مدل که 4200R نام گرفت، بازدیدکنندگان را مبهوت خود کرد.

آغاز همکاری ایسوزو و لوتوس

ایسوزو که نیز تحت مالکیت جنرال موتور بود، برای خلق 4200R با شرکت انگلیسی لوتوس همکاری می‌کرد. طراحی این خودروی چهار درب کوپه‌مانند توسط تیمی از طراحان لوتوس با همکاری شیرو ناکامورا، طراح ارشد ایسوزو اروپا، انجام شد.

نتیجه این همکاری، خودرویی با طراحی منحصربه‌فرد بود که در هر زاویه جذابیت‌های خاص خود را داشت. از درب‌های عقب مخفی و کابین جذاب گرفته تا ویژگی‌های آیرودینامیکی همگی باعث خاص‌تر شدن این کانسپت شده بودند. لوتوس علاوه بر طراحی بدنه، روی توسعه فناوری‌های پیشرفته 4200R نیز نقش داشت.

در قلب این خودرو، یک موتور V8 ۴.۲ لیتری قرار داشت که می‌توانست ۳۵۰ اسب بخار قدرت تولید کند. سیستم تعلیق فعال نیز از جمله ویژگی‌های جذاب این خودرو به شمار می‌رفت.

مشخصات فنی ایسوزو 4200R

رقابت با بازار خودروهای اسپرت

در همان سال ۱۹۸۹، هوندا از مدل NSX در نمایشگاه خودرو شیکاگو رونمایی کرد. اگر این خودرو در آن سال معرفی نمی‌شد، احتمالا کانسپت ایسوزو بیشتر می‌درخشید. علاوه بر آن، رقبای دیگری مانند پورشه ۹۱۱، شورولت کوروت، بی‌ام‌و سری ۸، مرسدس بنز SL، نیسان اسکای‌لاین GT-R و چندین مدل فراری (تستاروسا، F40 و 328 GTS) نیز در بازار حضور داشتند.

اگرچه 4200R هرگز فرصت پیدا نکرد تا توانایی‌هاش را به همگان ثابت کند، اما طراحی پیشرفته و فناوری‌های نوآورانه‌اش می‌توانست باعث شود که به جایگاه ویژه‌ای در میان خودروهای اسپرت کلاسیک دست یابد.

طراحی ظاهری

 برخلاف خودروهای امروزی با جلوپنجره‌های بزرگ، 4200R خطوط صافی دارد که نشان از طراحی ارگانیک خودروهای سوپراسپرت دهه ۱۹۹۰ دارد.

در بخش جلو، کاپوت کوتاه و شیب‌دار با ورودی‌های هوای عملکردی (فانکشنال) ترکیب شده که علاوه بر ظاهر اسپرت روی مدیریت جریان هوا نیز نقش فعالی داشته باشد. چراغ‌های جلو باریک و کشیده، لبه‌های تیز، خط سقف کوپه‌مانند و دهانه‌های ورودی هوای جانبی با الگوی بون‌مگزا (bone-mega) از جمله ویژگی‌های ظاهری این مدل به شمار می‌روند.

قسمت عقب 4200R با خط افقی پهن و مسطح، دیفیوزر عقب با اگزوزهای دوقلوی یکپارچه و چراغ‌های عقب نواری شکل ساخته شده تا درک عمیق طراحان از تأثیر آیرودینامیک بر عملکرد را نشان دهد.

کابین و امکانات آن

کابین 4200R دقیقا مطابق با آنچه در فیلم‌های علمی-تخیلی دیده‌اید، طراحی شده بود. از منحنی‌ها و برآمدگی‌های هنرمندانه گرفته تا خطوط صاف، صفحه نمایش اطلاعات-سرگرمی و نشانگرهای روشن، همه چیز نوید یک خودروی آینده‌نگرانه را می‌دادند.

جالب است بدانید که حتی یک دستگاه فکس در داخل خودرو تعبیه شده بود! دیگر ویژگی‌های کابین شامل سیستم صوتی با کارایی بالا، GPS و فضای کافی برای چهار سرنشین بود. استفاده گسترده از پلاستیک و آلومینیوم، کیفیت ساخت را افزایش داده بود.

صندلی‌ها راحت و بزرگ تعبیه شده بودند تا برای خانواده‌هایی با چند فرزند مناسب باشند. کمربندهای ایمنی به سبک هارنس مسابقه‌ای، به ظاهر و حس اسپرت خودرو می‌افزود.

سرنوشت 4200R

متأسفانه 4200R هرگز به مرحله تولید نرسید و کمی پس از نمایشگاه توکیو، به عنوان یک کانسپت منحصر به فرد کنار گذاشته شد. در آن زمان، ایسوزو بیشتر بر روی خودروهای شاسی‌بلند و پیکاپ‌ها تمرکز داشت تا خودروهای سواری اسپرت.

در سال ۲۰۱۰، شیرو ناکامورا، طراح 4200R، با خالق بازی‌های ویدئویی مسابقه‌ای گرن توریسمو، دیدار کرد و با همکاری یکدیگر تصمیم گرفتند این کانسپت را در قالب بازی ویدئویی احیا کنند. این خودرو مدتی در این بازی‌ها باقی ماند، با این حال، جای تأسف است که هرگز نتوانستیم آن را در خیابان‌ها مشاهده کنیم.

ایسوزو 4200R یکی از آن مدل‌هایی است که اگر به مرحله تولید می‌رسید، می‌توانست معادلات بازار خودروها را تغییر دهد و با فناوری پیشرفته، طراحی خیره‌کننده و عملکرد قابل مقایسه با بهترین‌ مدل‌‌های زمان خود، توجه بسیاری از افراد را به خود جلب کند.