لینکن کانتینتال 2017
بزرگ، جسور و چالش برانگیز : پرچمداری که لینکلن به آن نیاز داشت.
استایل و ظاهر :
اگر کانتیننتال فصل جدید طراحی لینکلن فرض شود این برند لوکس و کوچک فورد میتواند رشد چشمگیری داشته باشد. جلو پنجره دوقسمتی لینکلن که تقریبا هویت این برند محسوب می‌شود از میان رفته و جای خود را به طرحی جدید و افقی شکل داده و نشانگر این مسله است که طراحان آن عادات قدیمی خود را کنار گذاشته اند.
علاوه بر این طراحان لینکلن از خطوط بدنه رو به بالای اکثر سدان‌ها نیز استفاده نکرده‌اند، به جای آن پرچمدار لینکلن تجسمی تازه و با سلیقه است: خطی افقی از چراغ های جلو که در نیمرخ خودرو امتداد پیدا میکند و در انتهای خودرو کمی رو به پایین میرود، ممکن است بخاطر این خط، انتهای خودرو به نظر بعضی افراد افتاده به نظر برسد اما باز به لینکلن دست خوش میگوییم چرا که حداقل طراحی متفاوتی ارایه داده، در واقع این مدل خوش چهره ترین سدان این برند از ابتدای سال 2000 است.
گفتنی است که این خودرو خیلی بزرگ است! شما با همین مبلغ می‌توانید یک سدان لوکس با اندازه متوسط مانند بی‌ام‌و سری ۵ُ مرسدس بنز ای کلاس و لکسوس جی اس بخرید که همه آنها در برابر کانتیننتال کوچک هستند زیرا این خودرو با طولی بیش از پنج متر بسیار نزدیک به سدانهای فول سایز است. واضح است که با این طول و با توجه به اندازه لاستیک ها و تخمین لینکلن دور زدن با آن به حداقل ده متر فضا نیاز دارد پس بهتر است قبل از خرید آن به فکر پارکینگی بزرگ یا دست فرمانی خوب باشید.
سواری و رانندگی :
پیشرانه استاندارد کانتیننتال یک موتور وی شش 3.7 لیتری با قدرت 305 اسب بخار است که سواری نرمی را ارایه میدهد، در سامانه انتقال نیرو تغییراتی اعمال شده که در حالت اسپرت پاسخ دهی به شتاب بیشتر و تاخیر در تعویض دنده (که شش سرعته و اتوماتیک است) کمتر شده است. دو موتور قابل سفارش دیگر نیز برای این خودرو موجود است: یک 2.7 لیتری با 335 اسب بخار قدرت و یک 3 لیتری با قدرت 400 اسب بخار که در این مقاله ما از گزینه دوم استفاده کردیم که قدرت بیش از حد آن سرگیجه آور بود.
یک پای ثابت روی پدال گاز این خودرو میتواند تقریبا هر مدل هم رده ای را به چالش بکشد. دنده شش سرعته و اتوماتیک این خودرو بر خلاف دنده‌های به اصطلاح ʺپیشرفتهʺ بسیار روان است هرچند که یکی از منتقدان گفته بود تعویض دنده در سرعت پایین ممکن است کمی مشکل باشد.
با رسیدن کانتیننتال به سرعت بالا (که زمان زیادی هم نمی‌خواهد) این خودرو سواری متعادل خود را نشان میدهد. سیستم تعلیق سازگار آن بازتاب هر حرکت و تکانی را به راحتی ایزوله میکند هرچند که من نوسانی در حال گذشتن از حفره آسفالت حس کردم که در آن زمان خودرو بر روی تنظیمات رانندگی ʺآرامʺ بود.
یک حالت ورزشی تر و سریع تری هم وجود دارد که متعاقبا بر روی سیستم تعلیق تاثیر می‌گذارد و با کاستن از حس آرامش و شناوری رانندگی را به شکل قابل ملاحظه ای خشک و محکم میکند. همچنین دور زدن با این خودرو به واسطه چهار چرخ متحرک بسیار راحت و نرم است. طبق تخمین سازمان حفاظت از محیط زیست آمریکا مصرف سوخت این خودرو به طور تقریبی 10 لیتر در هر صد کیلومتر است و این عدد نشان میدهد که لینکلن کمی تشنه تر از رقیبانش است ولی کانتیننتال با پیشنهاد کردن (و نه از روی اجبار) بنزین سوپر این موضوع را جبران میکند و میگوید که بنزین سوپر میتواند کارایی خودرو را به حداکثر برساند هر چند که استفاده از بنزین نامرغوب نیز قابل قبول است و مشکلی به وجود نمی‌آورد.
فضای داخلی :
نیمرخ کانتیننتال مقداری از میدان دید را فدای پنجره های خمیده و کوتاه خود کرده که ممکن است به همین خاطر خواستار پنجره های فراخ تری باشید ولی از طرف دیگر فضای داخلی کابین بسیار جذاب و دلرباست. جنس مواد به کار رفته در ساخت عالی است و نمایی اعیانی و لطیف در همه جای کابین نمایان است و یافتن چنین انسجامی حتی با این مبلغ هم ساده نیست. جزییات گرانتر نیز به وفور یافت می‌شوند، از دکمه ها و کلید های کرومی تا چرم اصل بالای داشبورد و روی درها، حتی فرمان هم پیچیده در چرمی مرغوب است که معرکه به نظر می‌رسد. صندلی ها از پلاستیک مرغوب و گرما دیده ساخته شده اند و در هر کدام بین 24 تا 30 حالت (بله 30 حالت) قابل تنظیم جهت راحتی فرد موجود است که دارای ماساژور نیز هستند. در پشت خودرو نیز فضای خوبی وجود دارد و سرنشینان عقب از این بابت هیچ مشکلی ندارند.
تجهیزات :
کانتیننتال یک نمایشگر استاندارد هشت اینچی به همراه نسخه سوم سینک را داراست، پلت فرم چند رسانه ای که مشترکا با فورد از آن استفاده میکند. استفاده از این تجهیزات و کلیدهای فیزیکی بسیار آسان است. خوشبختانه لینکلن سیستم چند لمسی و حساس ʺمای لینکلنʺ افتضاح خود را دور انداخته و در زباله دان تاریخ خودرو سازی دفن‌اش کرده اما در برخی از خودرو ها این جایگزینی‌ها مانند تغییرات لحظه آخری به نظر می‌آیند.
چینش کلیدها کاملا کاربردی و شکیل است، رادیوی ماهواره ای، اتو اندروید نیز موجودند اما اپل کارپلی، یک سیستم مسیر یابی، رادیوی اچ دی و دو مدل سیستم صوتی پیشرفته تر دیگر سفارشی‌اند و اکثر منتقدان نیز معتقدند که این خودرو در این زمینه امکانات درجه یکی عرضه میکند.
فضای جایگیری بار :
به دلایلی که هنوز برای من گیج کننده هستند فضای ذخیره در صندلی عقب خودروهای لوکس جاگیر هستند ولی این مورد برای کانتیننتال صدق نمیکند زیرا کنسول وسط را به مقدار زیادی محصور کرده و صندوق عقب این خودرو نیز از نظر جادار بودن یک مورد نادر در میان اتومبیل های بزرگ و لوکس است.
ایمنی :
کانتیننتال آزمون تصادف نداشته است. دوربین پشتیبانی پارک در عقب و جلوی ماشین به همراه سنسورها استاندارد هستند اما سیستم تشخیص برخورد به همراه ترمزهای اتوماتیک اضطراری سفارشی هستند در صورتیکه خیلی از رقبا به شکل استاندارد از آنها استفاده میکنند و از آنجا که این خصوصیات برای جلوگیری از تصادفات بسیار ضروری هستند لینکلن باید آنها را در حالت استاندارد نیز استفاده کند.
قیمت و هزینه :
کانتیننتال در اولین عرضه به همراه امکانات منطقی و استاندارد قیمتی حول و حوش چهل و پنج هزار و پانصد دلار دارد اما در صورتی که تمامی امکانات سفارشی و اضافی به آن افزوده شوند قیمت آن از هشتاد هزار دلار نیز فراتر میرود. با این رنج قیمت کانیننتال برای هر کسی از خریداران خودروهای لوکس تا خریداران سدانهای پرچمدار میتواند جذاب باشد.
لینکلن از هیچ چیزی در رابطه با تجهیزات و مواد اولیه در این خودرو مضایقه نکرده و خریداران اتومبیلهای لوکس به یاد داشته باشند که این یک قدم بزرگ و رو به جلو برای لینکلن است.
