در ترافیک ملالت آور و خیابان‌های شلوغ و بدون جای پارک، یک ماشین کوچک و جمع و جور برای گردش در شهر می‌تواند نقش جواهر را داشته باشد. این ماشین‌ها معمولا مصرف سوخت کمی نیز دارند و با این حساب، می‌توانند حساب بانکی صاحبشان را لااقل تا پایان ماه خالی نکنند.
در بازار ایران چند خودروی هاچ‌بک در بازه ۵۰ تا ۱۰۰ میلیون تومان حضور دارند که از جمله این ماشین‌ها می‌توان به i20، پیکانتو، سلریو، ام‌جی۳ و میراژ اشاره کرد. تولید اولین نسل میراژ از سال ۱۹۷۸ شروع شد و تا کنون چندین نسل از آن معرفی شده است و ششمین نسل آن آمده تا با موتوری ۱.۲ لیتری و کم مصرف، ادامه دهنده راه خاندانش باشد.
چهره خودرو در اولین نگاه ساده ولی جذاب به نظر می‌رسد. در بیش‌تر نقاط شاهد طراحی گرد و خطوط نرمی هستیم که چهره‌ای آرام به خودرو بخشیده‌اند. اگرچه خط تیز بالای چراغ کمی آرامش ماشین را به هم می‌زند و خودرو کمی خشن‌تر می‌شود. در نمای عقب، اسپویلر از یکنواختی و سادگی در این بخش کاسته و اسپرت بودن ماشین را تداعی می‌کند. سپر بیرون آمده در کنار چراغ‌ها، این قسمت از ماشین را کمی تپل کرده و نمای عقب یاد آور بچه‌ای بامزه با لپ‌های بزرگ است.
رینگ ۱۵ اینچی در کنار خودرو رخ نمایی می کند و خطی که از گلگیر جلو و تا انتهای درب عقب کشیده شده، به نمای کنار خودرو زیبایی بخشیده است. پنجره سرنشنیان عقب با شیبی ملایم کوچک‌تر از شیشه‌های جلوست و نمای جالبی دارند.
درکل در بخش طراحی این ماشین نمی‌تواند امتیاز کامل را از آن خود کند و برخی رقبا در این قسمت بهتر عمل کرده‌اند. هرچند انتخاب ظاهر خودرو تا حد زیادی به سلیقه افراد بستگی دارد.
سادگی در ورود کابین خودرو نیز نمایان می‌شود. البته قسمت مرکزی با رنگی متفاوت تمایز داده شده و کمی از سادگی و خشکی در داشبورد جلوگیری کرده است. البته چیزی که توی ذوق می‌زند، استفاده بسیار زیاد از پلاستیک بی‌کیفیت و خشک در قسمت‌های مختلف است که البته در این قیمت چیز چندان عجیبی نیست؛ همانطور که در رقیبان نیز همین رویه را شاهد هستیم.
اتصال تلفن از طرق بلوتوث، پورت USB، دکمه‌های کنترل سیستم صوتی از روی فرمان و ۲ ایربگ، از جمله امکاناتی هستند که در داخل کابین خودرو ارایه می‌شود. کامپیوتر سفری اطلاعات لازم از جمله میزان مصرف سوخت و یادآوری سرویس خودرو را نشان می‌دهد.
برای ماشینی همچون میراژ که برای ارزان بودن ساخته شده، هم در جلو و هم در عقب، راحتی قابل حس است. با اینکه با ماشین کوچکی روبرو هستیم، اما در قسمت عقب فضای کافی برای پا و سر وجود دارد و از این لحاظ باید از طراحان برای استفاده از تمامی فضا تشکر کرد. صندلی‌ها نرم هستند ولی به دلیل اینکه به صورت نیمکت طراحی شده‌اند، شاید در مسافت‌های طولانی کمی اذیت کننده باشد. البته سوزوکی سلریو به مراتب صندلی های نرم‌تر و راحت‌تری دارد و سرنشینان را بیش‌تر در بر می‌گیرد. همچنین فضای بیش‌تری برای پا و سر در سلریو در اختیار سرنشنیان عقب قرار داده می‌شود.
صندوق عقب فضای حمل ۲۳۵ لیتر بار را دارد که به نسبت ام‌جی۳ با ۲۸۵ لیتر فضا و سوزوکی سلریو با ۲۵۴ لیتر، فضای کمتری را در اختیار قرار می‌دهد که با خم کردن صندلی های عقب، این ایراد قابل جبران است.
موتور ۱.۲ لیتری سه سیلندر قدرت ۷۹ اسب‌بخاری را در دور موتور ۶۰۰۰rpm و گشتاور ۱۰۰ نیوتون‌متری را در دو هزار دور پایین‌تر در اختیار گیربکس CVT قرار می‌دهد. با وزن ۸۶۵ کیلوگرمی، این موتور از پس شتاب‌گیری میراژ برآمده و ماشین، چابک است. هرچند این موتور بیش‌تر به درد خیابان‌های داخل شهری می‌خورد و در بزرگراه نیاز به فشار آوردن بیش‌تری بر روی موتور است. گیربکس CVT به نسبت کمی کند عمل می‌کند و هنگام تعویض دنده، کمی لرزش به کابین منتقل می‌شود؛ گرچه در نهایت گیربکس کار خود را به خوبی انجام می‌دهد و در سرعت ۱۱۰ کیلومتر بر ساعت، دور موتور را روی ۲۰۰۰ نگاه می‌دارد؛ چیزی که در ماشین‌های ارزان قیمت در گذشته شاهدش نبودیم.
این موتور را نمی‌توان بهترین در میان رقبا نامید و در هنگامی که ماشین شروع به حرکت نکرده است، مقداری صدای ناخوشایند وارد کابین می‌شود. البته در مقایسه با موتور یک لیتری سلریو،این موتور عملکرد بهتری دارد؛ اگرچه هیچ‌کدام به قدرتمندی موتور ۱.۵ لیتری ام‌جی۳ نیستند.
سیستم تعلیق به خوبی عمل نمی‌کند و عملکردی خشک دارد. در چاله‌ها و سرعت‌گیرها، صدای ضربات به کابین راه پیدا می‌کند و سیستم تعلیق تنها می‌تواند مقداری از این تکان‌ها را جذب کند. اما باز سوزوکی در این قسمت بهتر کار کرده و ضربات کمتری وارد کابین می‌شود.
در هنگام پارک کردن، فرمان برقی میراژ علاقه‌ای به بازگشتن به نقطه مرکزی ندارد و این کمی کار را دشوار می‌کند و موتور الکتریکی فرمان نیز کمک زیادی نمی‌کند. در خیابان نیز برای اینکه میراژ را به مسیر صاف هدایت کنید، گه‌گاهی نیاز است که فرمان را تکان بدهید و هنگامی که باد نیز بوزد، این ماشین نیاز بیش‌تری به فرمان‌دهی دارد تا در مسیر مستقیم حرکت کند.
درنهایت باید بگوییم که میراژ خودرویی مناسب برای کسانی است که حوصله گشتن برای جای پارک خودرو را ندارند و می‌خواهند با خیال آسوده، درون شهر گردش کنند و یا از آن برای خرید استفاده و مبلغ زیادی را نیز بابت سوخت‌گیری نپردازند.
میراژ رقیبانی لایق و شایسته مانند سوزوکی سلریو و ام‌جی۳ را رو به رویش می‌بیند؛ سلریو فرمان و سیستم تعلیق بهتری دارد و ام‌جی۳ نیز با قدرت بیش‌تر و امکاناتی به مراتب بیش‌تر می‌تواند گزینه بهتری برای کسانی که به دنبال ماشینی جمع و جور و قدرتمندتر هستند، باشد. به هرحال تصمیم نهایی بر عهده خود افراد است که بر اساس نیازهای خود، بهترین گزینه را انتخاب کنند. هم اکنون میراژ قیمتی حدود ۷۰ میلیون و ام‌جی۳، ۷۵ میلیون تومان دارد و سلریو بهایی کم‌تر خواهد داشت.
لازم به ذکر است که میتسوبیشی میراژ، توسط شرکت آرین موتور به بازار ایران عرضه شده است. برای اطلاع از شرایط دقیق فروش، به اینجا مراجعه کنید.
