برند نامآشنای فراری، در طول تمامی سالهایی که خودرو تولید کرده است، تنها و تنها محصولاتی را به بازارهای جهانی عرضه کرده که دارای شاخصههای خاصی از احساسات، زیبایی، سرعت، قدرت و اصالت بودهاند. ابرخودروهایی که هرکدام حرف زیادی برای گفتن در میدان رقابت با خودروهای دیگر جهانی داشته و دارند.
اما دراینبین، طرحهایی نیز بودهاند که این برند ایتالیایی نتوانسته آنگونه که باید و شاید از کار دربیاورد. طرحهایی که با ابرخودروهای برتر این شرکت، فاصله بسیار زیادی دارند.
با چرخان باشید تا با این خودروهای نهچندان زیبا از فراری، بیشتر آشنا شوید.
پیتر سایمون یکی از طراحان نخبه و کاربلد خودرو است که تاکنون توانسته طرحهای بسیار زیبایی از خودروها را به دنیای واقعی بکشاند؛ اما این طراح در کنار خودروهای زیبایی که طراحی کرده، به سراغ فراری انزو نیز رفته و با بازطراحی آن، یک محصول بهغایت زشت و بدون اصالت را به واقعیت بدل کرده است.
درواقع هدف آقای سایمون، نشان دادن نسل بعدی فراری انزو بوده که بهجای آن، یک ساعت در حال ذوب شدن را به تصویر کشیده است. خوشبختانه فراری در هیچیک از طراحیهای خود سراغ این طرح نیامده و قصدی نیز برای این کار ندارد.
اگرچه از آلفا رومئو جولیا، در دنیای خودروها، عمدتاً بهعنوان یک فراری سدان یاد میشود، خود شرکت فراری در دهه 80 میلادی ایدهای مبنی بر تولید یک سدان 4 درب که ازنظر ظاهری شبیه استون مارتین لاگوندا و خودروهای مرسدس بنز بود، داشت.
خودرویی سدان با موتور 12 سیلندر 4.8 لیتر که به دلیل قرار نداشتن سیاست تولید خودروی سدان توسط فراری، هیچگاه به مرحله تولید نهایی نرسید.
البته این خودروی نهچندان جذاب، اگرچه برند اسب شاهزاده فراری را بر روی خود یدک میکشد اما توسط یک طراح آلمانی به نام لوئیجی کولانی و تنها باهدف شکستن رکورد سرعت، ساخته شد. خودرویی با موتور 4.9 لیتری 12 سیلندر و استفاده از سامانه توربوشارژ دوقلو که قدرت بینظیر 740 اسب بخار را تولید میکرد.
تستا دورو در سال 1991 توانست به رکورد سرعت بینظیر 350 کیلومتر بر ساعت دست پیدا کند. جدای از بحث سرعت و قدرت موتوری این خودرو، طراحی ظاهری آن، در حد و اندازه یک خودروی فراری نبوده و نیست.
بازهم شاهد یک طرح دیگر از خانهی طراحی ایتالیایی یعنی شرکت Pininfarina هستیم که هدفش از طراحی این خودروی عجیب، شکستن زبان طراحی سنتی در اواخر دهه 60 میلادی بوده است. 512 S که در سال 1969 و در موتورشو تورین به نمایش گذاشتهشده بود، نتوانست طبق انتظارات ظاهر شود.
طرحی که طبق تصویر، آنقدر زشت و بیاصالت طراحیشده بود که خوشبختانه برای همیشه در حد همان طرح مفهومی باقی ماند!
اگر بخواهیم از بعضی از زوایا به این طرح نگاه کنیم، میتوان گفت که واقعاً شگفتانگیز و آیندهنگرانه طراحیشده است. خودرویی با سقف شیشهای، بدنهای با ارتفاع بسیار کم که بیشتر شبیه فضاپیماها طراحیشده است تا یک خودروی جادهای.
اما اگر به این طرح بیشتر دقت کنید، متوجه میشوید که فقط در نگاه اول جذاب بوده و طرح مربوط به سال 1970 طراحیشده توسط پائولو مارتین، همان بهتر که در حد یک طرح مفهومی باقی ماند.