مکمل بنزین
گوناگوناخبار خودروتازه‌ها

Aurora 1957 زشت ترین و در عین حال ایمن ترین خودروی جهان!

پر واضح است که طراحی خودروها باید به گونه‌ای باشد که ایمنی سرنشینان داخل خودرو را فراهم کند؛ در این مسیر زیبایی خودرو، از اهمیت ویژه‌ای برخوردار بوده و باید علاوه بر ایمنی‌خودرو؛ زیبایی خودرو هم در نظر گرفته شود.

1957-aurora-safety-carسال 1957 در یک رویداد رسانه‌ای در نیویورک، از خودرویی رونمایی شد که به گفته طراحانش ایمن‌ترین خودروی زمان خودش بود. Aurora، از لحاظ ظاهری یک طراحی وحشتناک داشت و همین موضوع باعث شد که مردم Aurora را زشت‌ترین خودروی جهان بنامند. طراح اصلی این خودرو یک کشیش کاتولیک به نام آلفرد جولیانو بود که در توصیف طراحی خود گفته است: «نهایت ایمنی در خودرو!»

wcf-concept-we-forgot-1957-aurora-1957-aurora-safety-carاما این پروژه با ظاهر وحشتناک خود، یک شکست کامل و کابوس مکانیکی بود. این خودرو در طول 100 سفری که از کنتیکت به نیویورک انجام داد، حدود 15 بار خراب شد و علت عمده آن استفاده از موتور بیوکی بود که چهار سال از عمرش می‌گذشت.

1957-aurora-safety-car6

خودروی مذکور بر روی پلتفرم یک بیوک سوار شده بود و بدنه آن از جنس فایبرگلاس، به همراه تخته‌هایی سه‌لا بود. شیشه‌های جلوی Aurora نشکن و به شکل حبابی طراحی شده بودند. این خودرو برف پاکن نداشت و آلفرد جولیانو معتقد بود که طراحی آیرودینامیک شیشه‌های جلو، باعث دفع قطرات باران و هرگونه ضربه‌ای خواهد شد.

1957-aurora-safety-car4

این خودرو تجهیزات ایمنی متعددی در حد و اندازه‌های سال 1957 داشت. این تجهیزات شامل این موارد می‌شد: کمربند ایمنی، کمک فنرهای جانبی، ساختار قفسی شکل برای داخل خودرو و یک چرخ زاپاس که برای جذب ضربات از روبرو، در زیر پیشانی خودرو قرار گرفته بود.

  بازگشت پراید به خط تولید مقدور نیست

1957-aurora-safety-car11

جلوی خودرو با استفاده از فوم ساخته شده بود، تا هنگام برخورد عابرین پیاده با این قسمت، کمترین آسیب به آنها وارد شود و در واقع این ویژگی، نقش کیسه هوا را برای عابرین پیاده بازی می‌کرد.

1957-aurora-safety-car3

فرمان خودرو تاشو بود و بر روی یک ستون قرار داشت. صندلی‌ها قابلیت چرخش 180 درجه‌ای داشتند که در هنگام برخورد از روبرو، بشود با حرکتی سریع صندلی را جابجا کرد تا از آسیب رسیدن به سر و صورت جلوگیری شود!

1957-aurora-safety-car1

جک‌های هیدرولیکی فعالی برای این خودرو در نظر گرفته شده بودند، که از روی داشبورد قابل کنترل بوده و خودرو را در هر زمانی از روی زمین بلند می‌کردند.

آلفرد جولیانو برای طراحی این خودرو بیش از 30 هزار دلار و چهار سال زمان خود را خرج کرد؛ اما خیلی سریع پروژه او با شکست روبرو شد و ورشکستگی دامن او را گرفت.

این خودرو در زمان خودش 12 هزار دلار قیمت داشت که آن را تبدیل به یکی از گران قیمت‌ترین خودروهای آن زمان کرده بود. Aurora سالهای سال بلا استفاده خاک می‌خورد تا اینکه یکی از علاقه‌مندان، به نام اندری ساندرز آن را خریداری کرد و در سال 2005 به بازسازی آن پرداخت.

امین نقی زاده

از اواخر سال 94 به تیم نویسندگان چرخان پیوسته و از آن زمان تاکنون با نهایت علاقه و اشتیاق به همکاری خود با این تیم دوست داشتنی ادامه داده‌ام. همیشه در حال یادگیری هستم و هیچ گاه از مطالعه به دور نبوده و نخواهم بود.

نوشته های مشابه

یک دیدگاه

  1. بدنش دست سایپا همچین فروش کنه واسه هفت نسل بعد طراحشم بخورن بازم بمونه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دکمه بازگشت به بالا