پس از اینکه دولت انگلیس اعلام کرد رانندگان میتوانند از سیستمهای مستقل برای حفظ خطوط (ALKS) در جادهها استفاده کنند، اخیرا نیز شاهد این بودیم که رانندگانی که جدیدترین سیستمهای کمکی را در اختیار دارند، میتوانند تا سرعت 37 مایل بر ساعت در بزرگراهها دست خود را از روی فرمان بردارند یا به بیانی دیگر رانندگی خودران را تجربه کنند.
در ادامه این مطلب با ما همراه باشید تا بیشتر با این سیستم و تصویب آن در کشورها آشنا شوید.
این سیستم باعث میشود اتومبیل در مسیرهای بین خطوط بماند و منحرف نشود و در صورت استفاده همزمان با کروز کنترل تطبیقی که قبلا به تصویب دولت رسیده بود، رانندگان را قادر میسازد تا در شرایط خاص مسئولیتهای خاص رانندگی را به خودرو واگذار کنند. البته پیشبینی میشود که این قوانین تا پایان سال بهروز شوند.
براساس برنامههای تنظیم شده توسط اداره حمل و نقل این کشور، دارندگان اتومبیلهای مجهز به سیستم ALKS به طور قانونی مجاز خواهند بود تا در اتومبیل خود با سرعت حداکثر 37 مایل در ساعت در بزرگراهها تجربه خودران داشته باشند، این بدین معنی است که این فناوری برای استفاده در بخشهای متراکم بزرگراه است.
ریچل مکلین که نماینده مجلس کنونی و وزیر آینده حمل و نقل این کشور خواهد بود اینچنین اظهار داشته است که دولت خیلی آرام و با احتیاط به صنعت و سیستم خودران نزدیک میشود اما ممکن است در آینده محدودیت 37 مایل بر ساعت را به 70 مایل در ساعت افزایش دهد. او همچنین اضافه کرده است که دولت بسیار مایل است تا از این فناوری در آینده استفاده کند، در حالی که قانونی کردن رانندگی خودران مطابق با مقررات تصویب نوع سازمان ملل انجام میشود.
با تمام این تفاسیر، بر سر میزان ایمنی این سیستم بحث وجود دارد. مرکز تحقیقاتی تاتچام که همزمان با Euro NCAP تصادفات اتومبیل را آزمایش میکند، قبلا سناریوهایی را مشخص کرده است و گفته است که این سیستم به اندازه رانندگان در این سرعت باهوش نبوده و ممکن است باعث خطراتی شود اما خب مزیتهایی نیز دارد.
اگر وسیله نقلیه در جاده با چیزی مانند آوار روبرو شود، به طور خودکار متوقف میشود. این فرد همچنین به نگرانیها در مورد اینکه در صورت تصادف ناشی از این سیستم چه کسی مسئول خواهد بود پرداخت و گفت:
ما یا همان دولت انتظار نداریم راننده تحت پیگرد قانونی قرار گیرد، اما معتقدیم که باید تحقیقات بیشتری برای کار با این سیستم و خطرات و مسئولیتهای آن در جاده انجام شود.
برخلاف صنعت هواپیمایی که دادههای تصادفات به طور آشکار بین تولید کنندگان هواپیما و اپراتورها به اشتراک گذاشته میشود، چنین سیستمی برای صنعت اتومبیل در دسترس نیست و مسئولیت این امر به عهده دولتها است که تعیین کنند چگونه این بخش میتواند از حوادث فردی مربوط به اتومبیلهای خودران جلوگیری کند.
متیو اوری، مدیر مرکز تحقیقات در تاتچام اظهار داشته است:
پیش از اینكه هر وسیله نقلیهای به طور خودكار و خودران طبقهبندی شود و سپس به جادههای انگلیس راه یابد، باید كارهای زیادی توسط قانونگذاران و صنعت خودرو در این باره انجام شود.
این سیستم خودکار نیست زیرا در شرایط خاص به راننده متکی است تا کنترل خود را پس بگیرد. متیو اوری، مدیر مرکز تحقیقات در تاتچام همچنین هشدار داده است که این نوع اسم میتواند باعث ایجاد سوءتفاهمهایی در استفاده مکرر از سیستمهای رانندگی کمکی میشود که خود نیز میتواند خسارات بالایی به بار بیاورد.