پورشه ۹۲۸، خودرویی که سال‌ها مورد بی‌توجهی همه جانبه از طرف کلکسیونرها قرار گرفت، همان اتومبیلی که قرار بود جایگزین ۹۱۱ باشد ولی شکست خورد؛ بالاخره جایگاه خود را پیدا کرده. این خودرو هم اکنون یک کلاسیک کاملا مطلوب است. ارزش پورشه ۹۲۸ اصلا با برادر ۹۱۱ خود و موتور air-cooled آن (یک نوع موتور پیستونی که گرمای تولید شده را به وسیله پره‌های دور سیلندر مستقیما به جریان هوا منتقل می‌کند) قابل مقایسه نیست. GTهای موتور جلو Water-Cooled واقعا ارزش خرید و نگهداری را دارند.
در کالیفرنیا زمینی وجود دارد که پر از پورشه‌های ۹۲۸ رها شده است. واضح است که مالک این خودروها ارزش این اتومبیل‌ها را نمی‌داند. استیو رودز، کاربر فیس‌بوک، هنگامی که در حال جستجو برای پیدا کردن یک محل مناسب برای برنامه تلویزیونی West World بوده این زمین را در نزدیکی یک معدن قدیمی، در شمال مورپارک در ونتورا پیدا کرده است.
رودز در پست خود توضیح می‌دهد: ”مالک زمین به من گفت که یکی از دوستانش از او خواسته اجازه دهد چند عدد از خودروهایش را در زمین او بگذارد و دیگر هیچ‌وقت برای برداشتن آن‌ها نیامده” عکس‌های گرفته شده دست کم ۱۳ پورشه ۹۲۸ را نشان می‌دهند، از خودروهای ۴.۵ لیتری بدون اسپویلر گرفته تا S4های ۵.۰ لیتری با گلگیرهای یک تکه! با توجه به گرد و غبار، محو شدن رنگ و تکه تکه شدن لاک می‌توان گفت که همه این خودروها مدت‌هاست آنجا رها شده‌اند.
آب و هوای خشک کالیفرنیای جنوبی و این حقیقت که جنس بدنه ۹۲۸ها از فولاد گالوانیزه است و پانل‌های آلومینیومی دارند باعث شده احتمال خوردگی بعید به نظر برسد. اما ویژ‌گی‌های الکتریکی همواره پاشنه آشیل ۹۲۸ بوده‌اند و اتومبیل‌هایی که تمام این مدت بیرون رها شده‌اند احتمالا مشکلات زیادی در این بخش پیدا کرده‌اند و مالک بعدی خود را به دردسر خواهند انداخت.
البته این مشکل بزرگی نخواهد بود، چرا که در اغلب مواردِ این‌چنینی، صاحب اصلی خودروها قصد ندارد با خودروها کاری کند و آن‌ها را نگه داشته تا تجزیه شوند. رودز در ادامه می‌گوید: “مالک خودروها هنوز زنده است، ولی به نظر می‌رسد علاقه‌ای به تعمیر خودروهایش ندارد. به من گفته شد که او علاقه‌ای به فروش اتومبیل‌ها هم ندارد.”
اگر درمورد مکان نگهداری این خودروها کنجکاو شده‌اید می‌توانید مانند ما، آن را در Google map پیدا کنید. البته بد نیست اشاره کنیم که رودز به افرادی که فکر می‌کنند می‌توانند به بهانه قدم زدن نگاهی به خودروها بیندازند یا یکی از آن‌ها را بردارند هشدار می‌دهد. او توضیح داد: ”هیچ راهی برای ورود به زمین وجود ندارد مگر یک دروازه بزرگ که به دوربین‌های مدار بسته تجهیز شده.” این‌طور که به نظر می‌رسد ما هم مانند پورشه‌های ۹۲۸ چاره‌ای نداریم جز اینکه منتظر بمانیم و امیدوار باشیم که صاحب خودروها نظرش را تغییر دهد.
