رقابت واقعی بین خودروها همیشه از جذابیت بالایی برخوردار بوده اما کمتر پیش آمده که بین دو مدل خودرو رقابت طولانی مدت و ریشه داری را شاهد باشیم. باید گفت وقتی حرف از فراری و مک‌لارن به‌میان باشد، حتما برای علاقه‌مندان به خودرو داستان رقابت واقعی معنی پیدا می‌کند. رقابت بین این دو ابتدا از مسیرهای مسابقه با سوپر اسپرت‌های خاص شروع و سپس به میدان نبرد فرمول 1 کشیده شد و حالا هم در قلمرو جاده‌ها دنبال می‌شود. حدودا 20 سال پیش بود که شرکت خودروسازی مک‌لارن با عرضه مدل F1 به مشتریان، خط و نشان جدی برای فراری و لامبورگینی کشید به طوریکه لقب سریعترین خودروی شهری را در آن زمان به خودش اختصاص داد.
تغییر و تحولات زیادی با گذشت زمان بوجود آمد و مهندسین و مختصصان مک‌لارن با بررسی و تحقیقات گسترده توانستند مدل جدیدی عرضه کنند تا عملکردی نزدیک به خودروهای فرمول 1 در جاده را داشته باشد. بنابراین اینگونه بود که مک‌لارن P1 خلق شد. این خودرو با قیمت پایه بالاتر از یک میلیون دلاری خود، چند ویژگی بسیار شاخص همچون شاسی ساخته شده از فیبرکربن، استفاده از فناوری هوافضا، تولید خودکار نیروی روبه پایین و یک سیستم مکمل تولید قدرت الکتریکی را ارائه می‌کند. پنل های به کار رفته شده بر روی شاسی یکپارچه این خودرو قابل تعویض و حتی برداشته شدن هستند. مالکان این خودرو می‌توانند با پرداخت هزینه 300 هزار دلاری، اقدام به برداشتن این پنل‌ها کرده و یک خودرو با تم کاملا فیبرکربنی داشته باشند.
ترمزهای این ابرخودرو از یک کامپوزیت ویژه ساخته شده‌اند که اولین بار در فضاپیما از آن استفاده شده بود. درواقع ترمزها از جنس سیلیس کربن هستند که یکی از سخت ترین مواد موجود بر روی کره زمین است. بنابراین هیچ وقت لازم نیست لنت های ترمز این خودرو تعویض شوند. مک‌لارن در این مدل از احیاکننده کمکی ترمز همانند قبل استفاده نکرده ولی در عوض یک سیستم هدایت ترمز که در مجموعه چرخ های عقب نصب شده را بکار گرفته تا در مواقع ضروری نیروی روبه پایین کافی را تولید کنند.
مک لارن P1 از یک سیستم آیرودینامیک فعال هوشمند بهره برده یعنی هوای ورودی و برخورد کننده با خودرو با شرایط دلخواه رانندگی به طور کاملا دقیق کنترل می‌شود. اگر قصد دارید با بالاترین قدرت ممکن رانندگی کنید، فقط کافیست دکمه قرمز رنگ روی فرمان را فشار دهید و بقیه تغییرات به صورت خودکار اعمال می‌شوند. کاهش ارتفاء خودرو، بسته شدن منافذ هوا و باله های اکتیو به بهترین شکل هوای اطراف را کنترل کرده به‌طوریکه از شدت باد تولید شده در سرعت 260 کیلومتر برساعت و بالاتر، حداکثر 590 کیلوگرم نیروی روبه پایین تولید می‌کنند. یعنی سیستم تعلیق هوشمند تا حداکثر سرعت خودرو که چیزی درحدود 350 کیلومتر برساعت است، این نیروی روبه پایین را به‌صورت ثابت حفظ می‌کند. اگر غیر از این بود این نیرو به حدودا یک تن می‌رسید و نیازمند قطعات تقویت شده برای سیستم تعلیق بود. این به معنی ضعیف بودن فنربندی P1 نیست، اما برای خودرویی که در جاده حرکت می‌کند نسبت به پیست مسابقه، محدودیت‌هایی از این لحاظ وجود دارد.
M
شاید هیبریدی بودن این خودرو باعث کاهش مالیات پرداختی شود اما یک مسئله بزرگ از این بابت، موضوع تعمیرات آن است. یک سرویس بسیار ساده در این خودرو به مکانیکی نیاز دارد که شاید لازم باشد جان خود را به خطر بیاندازد! بعد از بازکردن کامل قسمت عقبی، فرآیند تعمیرات فقط باید با یک دست لباس کاملا عایق دربرابر برق شروع شود. اگرچه به همراه خودرو دستکش های ضد شوک مخصوص ارائه شده، اما اگر اشتباهی رخ دهد چیزی در حدود 600 ولت برق که از باتری‌های مربوط به سیستم هیبریدی خودرو ایجاد می‌شود به‌راحتی می‌تواند در کسری از ثانیه به یک زندگی پایان دهد! حالا به‌نظر می‌رسد دانستن این جزئیات رتبه مک لارن P1 را در ذهن شما بعنوان یک ابرخودروی مجلل، بالاتر برده باشد. اما بدنیست بدانید که مک لارن درحال آماده سازی خود برای ارائه یک سوپر اسپرت جدید به جای P1 است.
