تصاویری از انبار خودروهای ایرانی منتشر شده است که شک برانگیز است. در سال جاری، خودروسازان بزرگ ایران یعنی ایران خودرو، سایپا و پارس خودرو، با تولید حدود ۷۲۰ هزار دستگاه خودرو، به نظر می‌رسد که با چالش‌های جدی در فروش روبرو هستند. بر اساس آمار ارائه‌شده، این سه شرکت تنها ۶۸۸ هزار و ۸۹۴ دستگاه از تولیدات خود را به فروش رسانده‌اند و این یعنی حدود ۳۱ هزار و ۱۱۱ دستگاه خودرو در انبارها نگهداری شده است. بیایید نگاهی دقیق‌تر به دلایل و پیامدهای انبار خودروهای ایرانی بیندازیم.
نسبت فروش به تولید: یک نگاهی به آمار
نسبت فروش به تولید خودروسازان در ۱۰ ماه گذشته ۹۵.۷ درصد بوده که نشان‌دهنده عملکرد نسبتاً خوب در فروش است. اما این آمار به تنهایی نمی‌تواند تصویر کاملی از وضعیت بازار ارائه دهد. در دی ماه، ۸۳ هزار و ۲۸۹ دستگاه خودرو تولید شده که تنها ۷۰ هزار و ۹۳۰ دستگاه آن به فروش رفته است. این یعنی نسبت فروش به تولید در این ماه به ۸۵ درصد کاهش یافته است.
انبار خودروهای ایرانی: علت و پیامدها
بخش عمده‌ای از انبار خودروهای ایرانی نگهداری شده مربوط به دی ماه است. از ۳۱ هزار و ۱۱۱ دستگاه نگهداری شده، ۱۲ هزار و ۳۵۹ دستگاه تنها در دی ماه به انبارها منتقل شده‌اند. این افزایش تعداد خودروهای انبار شده به احتمال زیاد به دلیل عدم تأمین قطعات مورد نیاز برای تولید است. بدهی‌های سنگین خودروسازان به تأمین‌کنندگان قطعه نیز مزید بر علت شده است. آرش محبی‌نژاد، دبیر انجمن قطعه‌سازان، اعلام کرده که ایران خودرو و سایپا مجموعاً ۴۵۰ هزار میلیارد تومان بدهی دارند که ۱۱۰ هزار میلیارد تومان آن به زنجیره تأمین مربوط می‌شود.
خودروهای ناقص: یک مشکل جدی
ایران خودرو در گزارش خود به سازمان بورس، آمار خودروهای ناقص را نیز ارائه داده است. از ابتدای سال تا انتهای دی ماه، ۹ هزار و ۵۴۶ دستگاه خودروی ناقص تولید شده که ۵ هزار و ۱۶۸ دستگاه آن تنها مربوط به دی ماه است. این در حالی است که سایپا و پارس خودرو آماری از محصولات ناقص خود ارائه نکرده‌اند. این موضوع می‌تواند نشان‌دهنده این باشد که این دو شرکت خودروهای ناقص را در آمار تولید خود لحاظ کرده‌اند و به همین دلیل نسبت فروش به تولید آن‌ها به شدت افت کرده است.
نتیجه‌گیری
افزایش خودروهای ناقص در انبار خودروسازان می‌تواند به افزایش هزینه‌های انبارداری، کاهش بهره‌وری و در نهایت افزایش قیمت تمام‌شده محصولات منجر شود. همچنین تداوم این روند ممکن است به کاهش ظرفیت تولید قطعه‌سازان نیز بینجامد. بنابراین، برای بهبود وضعیت، لازم است که خودروسازان به حل مشکلات تأمین قطعه و مدیریت بهینه تولید و فروش بپردازند.
