طرح F700 مرسدس بنز که در سال 2007 در موتورشو فرانکفورت آمریکا به نمایش درآمد ازجمله طرحهایی بوده که به دست فراموشی سپرده شد. خودرویی که با موتور 4 سیلندر 1.8 لیتری خود و استفاده از یک موتوربرقی با توان 20 اسب بخار (15 کیلووات)، میتوانست درنهایت 258 اسب بخار قدرت تولید کرده و به نهایت سرعت 200 کیلومتر بر ساعت نیز برسد.
اما چرا این طرح را یادآوری کردیم؟
طراحی عجیب و البته جدید این طرح در کنار یک کابین آینده نگرانه و استفاده از یک موتور بنزینی و گازوئیلی که میتوانست با تغییرات صورت گرفته روی آن، مصرف سوخت بهینهای را برای راننده خود به ارمغان آورد.
شرکت مرسدس بنز در تاریخ خود، طرحهای تحقیقاتی و آزمایشی زیادی برای رونمایی داشته و آنها را یکی پس از دیگری ارائه داده است. طرح F700 نیز بهاحتمالزیاد یکی از عجیبترین طراحیهای موجود در بین این طرحهای آزمایشی مرسدس را از آن خودکرده است. خودرویی که 11 سال قبل معرفی شد و مدل فول سایز آن، قرار بود سدانی شود که تا به آن روز در مصرف سوخت سرآمد دیگر خودروها قرار گیرد. بهطوریکه مصرف سوخت آن، تنها 5.3 لیتر در هر 100 کیلومتر بود.
اگرچه شاید این موضوع در حال حاضر و در سال 2018 چندان موردتوجه قرار نگیرد اما وقتی به سال 2007 باز میگردیم، این خودرو واقعاً در میان خودروهای دیگر از نظر مصرف سوخت حرف زیادی برای گفتن داشت. بهخصوص زمانی که میبینیم F700 دارای موتور دیزلی با حجم 1.8 لیتر در کنار یک جفت توربوشارژ نیز بود.
البته شاید از نظر بعضیها، خودرویی با طول 5.18 متر چندان سریع و پرقدرت به نظر نیاید اما وقتی زمان 7.5 ثانیه را برای رسیدن بهسرعت 100 کیلومتر بر ساعت برای این طرح لوکس سدان مشاهده میکنیم، شاید نظرمان راجع به قدرت آن عوض شود. البته شاید محدودیت سرعت 200 کیلومتر بر ساعتی آن کمی آزاردهنده به نظر برسد اما این چیزی بود که شرکت مرسدس برای این سدان لوکس در نظر گرفته بود.
اگرچه این طرح، طول کمتری را نسبت به مدلهای S کلاس امروزی مرسدس داشت اما به لطف طراحی خاص خود، دارای طول محوری بزرگتری نسبت به S کلاسهای امروزی بود. طول محوری که به افزایش فضای داخلی کابین کمک زیادی میکرد.
در داخل کابین این طرح فراموششده نیز دو عدد صفحهنمایش دیجیتال، درست مانند صفحههایی که در خودروهای تولیدی این روزهای صنعت خودرو مشاهده میشود، وجود داشت.
درست مانند بسیاری از طرحهای تحقیقاتی دیگر مرسدس، F700 نیز از فنآوریهایی مانند چراغهای جلو LED، تایرهای مقاوم در برابر چرخش پایین، دوربین 3 بعدی، چراغهای جلو و برفپاککنهای خودکار و حتی سیستم گرمکن خودکار شیشه عقب بهره میبرد. در این خودرو حتی از اسکنرهای لیزری استفادهشده بود که میتوانستند با اندازهگیری اعداد موردنیاز از جاده و ارسال آنها به صفحهنمایش خودرو و سپس به سیستم تعلیق تغییرپذیر آن، باعث هرچه راحتتر شدن رانندگی و نشستن در آن شود. سیستمهایی که میتوان آنها را در خودروهای امروزی و چند سال اخیر، یافت.