ظهور برندهای چینی نوپا، تهدیدی برای خودروسازان بزرگ جهان

پس از بحران اقتصادی سال‌های 2008 تا 2011 و رکورد اقتصاد اروپا بین سال‌های 2010 تا 2013، شاهد از بین رفتن بسیاری از برندهای مشهور در صنعت خودروسازی بودیم. این بحران تأثیر مستقیمی روی فروش خودرو داشت و بازارها را کوچک‌تر کرد. ازآنجایی‌که رشد شدید بازارهای خودرو که در اواخر دهه 90 میلادی و اوایل دهه 2000 دیده می‌شد در دهه 2010 کمرنگ شد، بسیاری از خودروسازان مجبور شدند از شر برندهای ضعیف خود خلاص شوند.

کوچک شدن جنرال موتورز

یکی از خودروسازانی که بیشترین آسیب را از این جریان متحمل شد جنرال موتورز بود. در اواخر دهه 90، این شرکت 9 برند مختلف داشت که امروز فقط چهارتای آن‌ها شامل شورلت، بیوک، جی‌ام‌سی و کادیلاک در حال فعالیت هستند. کرایسلر و فورد نیز طی دو دهه گذشته تعدادی از برندهای خود مثل پلیموث، ایگل و مرکوری را کنار گذاشتند. در اروپا برندهایی مثل روور و ساب تعطیل شدند و برندهای دیگری مثل لانچیا نیز فعالیت خود را بسیار محدود کردند.

این در حالی است که در چین وضعیت عملاً برعکس است. در سال‌های اولیه قرن بیست و یکم، در بازار چین حدود 25 برند حضور داشتند. در آن زمان این کشور آسیایی عمدتاً خودروهای اروپایی و ژاپنی قدیمی را تولید می‌کرد که در بازار داخلی کوچک چین فروخته می‌شدند. بین سال‌های 2001 تا 2010 اما 14 برند دیگر وارد بازار چین شدند. بازار چین نه‌تنها برای خودروسازان داخلی این کشور بلکه برای برندهای غربی که با بحران اقتصادی دست‌وپنجه نرم می‌کردند به پناهگاهی امن تبدیل شد. از سال 2008 چین از لحاظ تیراژ تولید به بزرگ‌ترین خودروساز جهان تبدیل شد و از آن زمان تاکنون تولید خودرو در این کشور به‌صورت تصاعدی رشد داشته است.

برندهای نوپا از چین

با ادامه رشد تقاضا و افزایش درآمد خریداران چینی، صنعت خودروسازی این کشور شروع به برند مدل‌های بیشتر با برندهای جدید کرد. بین سال‌های 2011 تا 2015 مجموعاً 12 برند جدید چینی وارد بازار چین شدند که شامل مکسوس، پکن اتو، VGV، هاوال، ژپنگ، نیو، کووین، هازون، لیپ موتور، انویت و لی اتو بودند. ظهور خودروهای الکتریکی و محبوبیت آن‌ها همراه با سیاست‌های دولت چین برای ترویج این خودروها باعث ظهور برندهای چینی حتی بیشتری نسبت به قبل شد.

از سال 2016 تا امروز، بیش از 50 خودروساز جدید در این کشور مشغول فعالیت هستند که به خریداران چینی امکان انتخاب از بین 99 برند مختلف را می‌دهند. بدین ترتیب، خودروسازی چین هم بزرگ و هم بسیار جوان است به‌گونه‌ای که 58 درصد از برندهای خودروسازی این کشور زیر 10 سال سابقه دارند. دلیل این رشد تصاعدی برندها در چین علاقه خودروسازان بزرگ این کشور به همگام شدن با رونق خودروهای الکتریکی و ایجاد برندهای جدید برای عرضه خودروهای برقی است.

چین، بزرگ‌ترین بازار خودروی جهان

چین همچنان بزرگ‌ترین بازار خودروی جهان است و سالانه حدود 25 میلیون دستگاه خودرو در این کشور فروخته می‌شود. سال گذشته حدود 32 درصد از کل فروش جهانی خودرو یا معادل مجموع فروش در کشورهای ایالات‌متحده، هند، ژاپن و آلمان فقط در چین خودرو فروخته شده است؛ بنابراین، در چین فرصت‌های زیادی برای همه خودروسازان جهان وجود دارد. به همین دلیل، مشابه استراتژی که در دهه 70 و 80 در آمریکا اجرا می‌شد یعنی گسترش سبد محصولات با معرفی مدل‌های مشترک بیشتر از طریق برندهای مختلف در موقعیت‌های مختلف بازار هم‌اکنون در چین اجرا می‌شود. 99 برند خودروسازی در چین هم‌اکنون در حدود 40 گروه خودروسازی جمع شده‌اند. بااین‌حال، همه این برندها موفق نیستند و طی سال‌های اخیر برخی از آن‌ها به دلیل فروش پایین حذف شده‌اند.

پویایی بازار خودروی چین منحصربه‌فرد است. تقاضای بالا، حمایت قدرتمند دولت و ترویج توسعه خودروهای الکتریکی سناریویی عالی برای معرفی برندهای جدید در این کشور است تا جایی که فقط در سال جاری شش برند جدید در چین معرفی شده‌اند و انتظار می‌رود تا پایان سال 2023 سه برند دیگر هم راهی بازار شوند. در اروپا، ژاپن، آمریکا و کره جنوبی اما نمی‌توان داستان مثل این را دید. درواقع، طی هشت سال گذشته در این کشورها تنها چند برند مثل کوپرا، پولستار، آلپاین، جنسیس و دی‌اس معرفی یا احیا شده‌اند.