24 آگوست روزی تلخ برای جامعه رانندگان ایندی‌کار بود. راننده معروف مسابقات ایندی‌کار، جاستین ویلسون 37 ساله در پیست پوکونو به سبب برخورد اتومبیل سیج کرم به کلاه ایمنی‌اش در گذشت. این موضوع نقطه شروعی برای طراحی کابین بسته ایمنی بود. اگرچه قبل از آن در مسابقه فرمول 1 سال 2009 تصادفی میان فیلیپه ماسا و هنری سورتیس رخ داد و با یک ضربه چرخ، سورتیس در جا کشته شد و ماسا هم جراحاتی برداشت و در نهایت همان سال به مسابقات برگشت.
در طول سال‌های اخیر، FIA (فدراسیون جهانی اتومبیل‌رانی و موتور‌سواری) تست‌های متعددی انجام داده و هر کدام را ارزیابی کرده است تا بداند کابین بسته ایمنی کار می‌کند یا خیر. تست‌های اولیه انجام شده با یک طراحی به سبک جت‌های جنگنده همراه بوده و دو مسئله درباره طراحی را موجب شده است: یکی استفاده از پلی کربنات که امکان دارد در هنگام تصادف خرد شود و در هوا قطعات ریزش معلق بماند و همچنین ممکن است برای تماشاگران خطرناک باشد. دومین مسئله، نگرانی از این موضوع است که کابین بسته ایمنی باعث شود تا بعد از تصادف راننده نتواند از اتومبیل خود خارج گردد یا تاخیری را در امداد رسانی سریع مارشال‌ها یا تیم پزشکی به وجود آورد.
کانسپت جدید از تیغه‌های کناری برای کابین بسته ایمنی استفاده کرده تا راننده بتواند در صورت لزوم کابین را ترک کند. البته آن‌طور که انتظار می‌رود کابین بسته ایمنی تنها برای مسابقات فرمول 1، ایندی‌کار و یا حتی جی‌پی 3 و جی‌پی 2 بهره گرفته شود.
