شهر تهران یکی از آلوده‌ترین و پرترددترین شهرهای جهان است. همین موضوع باعث شده که مسئولان کشوری، هر از چند گاهی نسخه‌ای برای رفع مشکلات آن بپیچند و از تمام ارگان‌های مربوطه طلب یاری کنند؛ تا مشکلات این کلانشهر بزرگ هر چه سریع‌تر حل و فصل شود. دیر زمانی شهرداری تهران با مدیریت محمدباقر قالیباف متحول شد و این ارگان با توسعه خطوط مترو، حمل و نقل عمومی، عمران شهری و… قدمی برای کاهش آلایندگی و ترافیک برداشت؛ اما وضعیت تهران نسبت به گذشته هیچ تغییری نکرد.
در واقع نسخه‌های مدیریت شهرداری تهران علاوه بر اینکه گامی جهت کاهش مشکلات تهران بود؛ بحث مادی هم داشت. مثلا اگر خطوط مترو را تا نقطه X توسعه دهیم؛ قطعا زمین‌های آنجا با افزایش قیمت و… مواجه شده و سود خوبی خواهیم کرد! حالا اصلا مهم نیست که مردم ساکن در نقطه X هر روز در حال خوش‌گذارانی و… بوده و اصلا نمی‌دانند که مترو چیست!
همین نگاه مالی و مادی به مسائل شهر تهران باعث شد که نه تنها مشکلات این شهر کمتر نشود؛ بلکه به انبوه مشکلات آن افزوده شده و راه حلی برای رهایی از دغدغه‌های همیشگی تهران پیدا نشود.
بگذریم؛ شهردار قبلی تهران با تمام بدی‌ها و خوبی‌ها رفت و اگر منصفانه به کارنامه او نگاهی بی‌اندازیم باید اعتراف کرد که زحمتش را کشید و دستش هم درد نکند! حالا اما شهردار جدید تهران آقای محمدعلی نجفی در تلاش است که مشکل آلودگی و ترافیک تهران را با افزایش فشار مادی به مردم این کلانشهر بزرگ حل کند. به گفته او تردد در ساعات پیک ترافیک و … مساوی خواهد بود با پرداخت عوارض سوخت تردد خودروها و باید هزینه استفاده از خودروی شخصی را افزایش داد!
شهردار جدید بارها و بارها اعلام کرده است که سیستم شهرداری تهران بدهی‌های بزرگی به شرکت‌های مختلف دارد و برای حل و فصل آنها باید تلاش کرد. می‌توان فهمید که بهترین راه برای حل مشکل بدهی، گرفتن عوارض از مردم به بهانه تردد در ترافیک بوده و قطعا سود سرشاری نصیب ما و آنها خواهد کرد؛ در واقع همان نگاه مادی با چهره‌ای جدید و جهانی!
شهرداری تهران در حالی از واژه جهانی برای (اخذ عوارض سوخت از تردد خودروها) استفاده کرده است؛ که هیچ چیز تهران جهانی نیست. این شهر آلوده و بد چهره با آن خیابان‌های تنگ و نبود فضای پارک مناسب خودرو و … احتیاج به نسخه جهانی دارد؟ شهری که خیابان‌ها، کوچه‌ها، بزرگراه‌ها و پیاده‌روهای آن جهانی نیست؛ با جهان چه کار دارد؟
شهری که خودروهای فرسوده و تاریخ مصرف گذشته داخلی به بهانه حمایت از تولید ملی در آن جولان داده و هوایی پاک را به ارمغان آورده‌اند؛ با جهان چه نسبتی دارد؟ در واقع جهان را با تهران چه کار!
البته این کار باعث افزایش استفاده مردم از وسایل نقلیه عمومی هم خواهد شد؛ اما آیا به وسایل نقلیه عمومی هم نگاهی جهانی دارید؟ مترو با وجود حجم وسیع جابجایی مردم تهران هنوز هم جوابگو نیست. خطوط BRT هم محلی برای له شدن و قولنج شکستن مردم شده و سایر اتوبوس‌ها و تاکسی‌های تهران هم یا خیلی فرسوده هستند، یا به دنبال مسافر دربستی و یا کرایه‌های غیر منطقی!
خلاصه اینکه باید زمانی از واژه جهانی استفاده شود که همه زیر ساخت‌ها جهانی باشد! اگر می‌بینید که کشوری اروپایی با نسخه‌های جهانی، مشکل ترافیک خود را کاهش داده است؛ به دلیل توسعه حمل و نقل عمومی، خودروهای به روز، معماری شهری مناسب و کیفیت بالای خدمات بوده و ربطی به چیزهای دیگر ندارد.
می‌دانیم که همه شما دلسوز مردم بوده و دغدغه‌ای جزء بهتر کردن شرایط زندگی مردم در کلانشهرهای کشور به خصوص شهر تهران ندارید؛ اما حقیقتا هزینه‌های کمرشکن کنونی، کمرمان را شکسته است؛ لطفا راه حلی دیگر بیابید!
در خالی کردن جیب مردم فوق جهانی هستند
راه حل تهران تنها خودروی برقی ارزان است. تا زمانی که سیستم تنها به فکر خالی کردن جیب مردم و سودجویی هستند تهران روز به روز بدتر خواهد شد.
دولتی که برای فروش بیشتر خودرو وسلب توجه خریداران خودروهای داخلی به میزان مصرف آنها طرح حد اقلی کارت سوخت را معلق فرموده وام خرید خودرو اعطا میکند دغدغه ی سلامتی ندارد تاجر است.
جمعیتی در تهران با این شرایط حمل و نقل عمومی تحقیر میشود که به علت آلودگی ناشی از خودروی دیگران به طور مستقیم آصیب میبیند و الا دارنده ی خودروی آلوده کننده هم تهویه دارد با هوای بیرون کار ندارد.
وضعیت ارباب و رعیت باید به پایان برسد خرد و کلان