به نظر می‌رسد تصاحب شرکت‌های اوپل و واکسهال توسط گروه PSA تنها معامله بزرگ در صنعت خودروسازی در دهه اخیر نخواهد بود. بر اساس گزارشی که به تازگی توسط بلومبرگ منتشر شده است، شرکت های رنو و نیسان در حال مذاکره برای ادغام با یکدیگر هستند. این اطلاعات توسط منابعی مطلع منتشر شده که به ایجاد یک برند جدید و مشترک توسط این دو کمپانی اشاره دارند.
باید گفت که این خبر برای علاقه‌مندان به دنیای خودرو چندان تعجب برانگیز نیست چرا که در حال حاضر این دو شرکت با هم وجه اشتراک‌های زیادی دارند. هم‌اکنون تولیدکننده فرانسوی دارای سهمی برابر با 43 درصد از کمپانی نیسان است و نیسان نیز 15 درصد از سهام رنو را در اختیار خود دارد. در حال حاضر هر دو شرکت توسط کارلوس گوسن مدیریت می‌شود.
گفته می‌شود که برند جدید حاصل از ادغام این دو شرکت را گوسن مدیریت خواهد کرد. در صورتی که این ادغام صورت بگیرد، سهام شرکت جدید در اختیار سهام‌داران کنونی کمپانی‌های رنو و نیسان قرار می‌گیرد. این احتمال وجود دارد که این کمپانی جدید دارای دو مقر جداگانه در کشورهای ژاپن و فرانسه باشد. با این وجود برخی گزارشات به این موضوع اشاره می‌کنند که این برند جدید تنها دارای یک مقر اصلی در لندن و یا در شهری در هلند خواهد بود.
اگر سهام‌داران تصمیم به ادغام شرکت‌های رنو و نیسان بگیرند باز هم با مشکلاتی از سوی دولت کشورهای ژاپن و فرانسه روبه‌رو می‌شوند. در حال حاضر 15 درصد سهام شرکت رنو در اختیار دولت فرانسه قرار دارد که در صورت ادغام شاید اختیارات دولت فرانسه در شرکت جدید کاهش پیدا کند که مسلما این موضوع برای دولت فرانسه خوشایند نخواهد بود.
بر اساس اعلام منبع منتشر کننده این گزارش، چندین ماه از آغاز مذاکرات میان این دو شرکت زمان می‌گذرد و هنوز سهام‌داران نتوانسته‌اند به یک راه‌حل دست پیدا کنند و تصمیم نهایی خود را اتخاذ کنند. در ماه فوریه امسال گوسن اعلام کرد که شرکت های رنو و نیسان در حال کار بر روی یک اتحاد برگشت ناپذیر هستند. این دو شرکت در نظر دارند میزان همکاری خود را تا پایان دهه جاری میلادی نسبت به سال 2016 دو برابر کنند و به 12.2 میلیارد دلار افزایش دهند.
مجموع فروش اتحاد سه شرکت نیسان – رنو – میتسوبیشی در سال گذشته رشدی 6.5 درصدی را تجربه کرد و به 10,608,366 واحد رسید. به عبارت ساده‌تر از هر نه خودرویی که در سال گذشته به فروش رفت، یکی از آن‌ها توسط این سه شرکت تولید شده بود.
باید منتظر ماند و دید که آیا سهام‌داران می‌توانند به یک توافق جامع دست پیدا کنند که البته اگر این توافق نیز صورت بگیرد نباید نقش دولت‌ها را در انجام این معامله فراموش کرد چرا که مسلما دولت فرانسه خواهان کاهش قدرت خود در مدیریت برند جدید نیست.
