مقایسه دیار L7 و زامیاد زاگرس، وانت‌هایی با قیمت احتمالی زیر یک میلیارد تومان

در بازار خودروی کشورمان بخش وانت‌های ارزان‌قیمت یعنی تا حدود 500 یا 600 میلیون تومان در اختیار مدل‌های قدیمی مثل وانت نیسان، پادرا، کارا و اخیراً کارون است و بخش بالای یک میلیارد تومان هم به وانت‌های چینی توربو مثل مکث کلوت، فوتون، کی‌ام‌سی T8 و… اختصاص دارد؛ بنابراین، در بازه قیمتی بین 600 میلیون تا یک میلیارد تومان، به‌جز وانت کاپرا گزینه دیگری دیده نمی‌شود اما حالا دو وانت جدید که به‌زودی راهی بازار خواهند شد قصد دارند این خلأ را پر کنند. این وانت‌ها زامیاد زاگرس و دیار L7 پلاس هستند که در ادامه آن‌ها را باهم مقایسه خواهیم کرد.

معرفی کلی

وانتی که قرار است با نام زاگرس توسط زامیاد در ایران عرضه شود، محصولی از شرکت چینی فودی با نام F22 است که برای اولین بار در سال 2015 راهی بازار چین شد. سپس در سال 2020، یک شرکت خودروسازی چینی بنام دایون، نسخه ری‌بج شده یا تغییر برند داده شده از این پیکاپ را با تغییراتی جزئی و نام V5 به بازار فرستاد. پیکاپی که مکث موتور با نام کلوت عرضه می‌کند، همان دایون V5 است اما زامیاد برای زاگرس سراغ سازنده اصلی این پیکاپ یعنی فودی رفته است؛ بنابراین، زاگرس و کلوت درواقع یک پیکاپ هستند که هم در چین و هم در ایران توسط دو شرکت مختلف و با نام‌های متفاوت به فروش می‌رسند.

از سوی دیگر، دیار خودرو که سال‌ها پیش به تولید وانت‌های شرکت گریت وال می‌پرداخت، پس از چند سال وقفه قصد بازگشت به بخش وانت‌ها را دارد اما این بار برخلاف قبل سراغ یک سازنده چینی دیگر بنام ZX Auto رفته است. این همان شرکت سازنده وانت کاپرا است که سال‌ها است توسط گروه بهمن در کشورمان عرضه می‌شود. دیار L7 پلاس در اصل ترالورد نام دارد که برای اولین بار در سال 2016 در نمایشگاه خودروی گوانگژو معرفی شد. این پیکاپ بعداً فیس‌لیفت شد و با نام‌های دیگری مثل ویشی G7 و ویشی 1986 در چین به فروش رسید. ترالورد در سال 2021 فیس‌لیفت شد اما نسخه پیش از فیس‌لیفت همچنان در کنار نسخه جدید در چین عرضه می‌شود و دیار خودرو نیز برای بازار ایران همان مدل قدیمی را انتخاب کرده است.

طراحی بیرونی

ازآنجایی‌که پیشینه این پیکاپ‌ها به هفت تا هشت سال پیش بازمی‌گردد، هیچ‌کدام ظاهر چندان بروز و مدرنی ندارد و هردو کمی سالخورده به نظر می‌رسند. بااین‌حال، L7 پلاس به لطف جلوپنجره کرومی بزرگ و چراغ‌های عقب جذاب‌تر، کمی مدرن‌تر و زیباتر به نظر می‌رسد. همچنین الهام گیری از طراحی نسل قبلی تویوتا تاندرا نیز در ایجاد این ظاهر قابل‌قبول تأثیر بسزایی داشته است؛ بنابراین، در این قسمت باید L7 پلاس را کمی برتر دانست هرچند که زاگرس هم علیرغم سن بالا و ظاهر ساده، در این بازه قیمتی هنوز هم می‌تواند حرف‌هایی برای گفتن داشته باشد.

داخل

در داخل نیز مثل بیرون هیچ‌کدام از این وانت‌ها کابین چندان مدرنی ندارند ولی در اینجا هم می‌توان شرایط L7 پلاس را بهتر دانست زیرا استفاده فراوان از پلاستیک خشک و سیاه در زاگرس، کابین آن را ارزان‌قیمت و بی‌روح جلوه می‌دهد درحالی‌که طراحی کمی مدرن‌تر و تریم دورنگ باعث شده داخل L7 پلاس حس و حال بهتری داشته باشد. همچنین این پیکاپ از غربیلک فرمان جدیدتری هم بهره می‌برد. بااین‌حال، از سوی دیگر، تریم نقره‌ای روی داشبورد و کنسول مرکزی، تریم مشکی براق در اطراف دریچه‌های تهویه و استفاده از چرم مصنوعی قهوه‌ای‌رنگ روی درها و صندلی‌های نیز کمی از یکنواختی کابین زاگرس کاسته است.

پیشرانه و گیربکس

برخلاف اکثر وانت‌های چینی بازار کشورمان که از موتورهای توربو استفاده می‌کنند، زامیاد و دیار خودرو برای زاگرس و L7 پلاس موتورهای تنفس طبیعی را انتخاب کرده‌اند تا هم قیمت و هم هزینه‌های نگهداری آن‌ها را کاهش دهند. هردوی این وانت‌ها از موتور 2.4 لیتری چهار سیلندر آشنای میتسوبیشی استفاده می‌کنند که قبلاً آن را در وانت‌هایی مثل آمیکو آسنا و کاپرا دیده‌ایم. بااین‌حال، درحالی‌که این موتور در زاگرس 131 اسب بخار قدرت و 200 نیوتن متر گشتاور تولید می‌کند، در L7 با 150 اسب بخار قدرت و 230 نیوتن متر گشتاور، خروجی بالاتری دارد. انتقال نیروی موتور به چرخ‌ها نیز در هردو وانت توسط گیربکس‌های دستی صورت می‌گیرد که البته در زاگرس پنج سرعته و در L7 پلاس شش سرعته است.

بااین‌حال، زامیاد قصد دارد نسخه دیزلی زاگرس را هم با موتور 2 لیتری توربودیزل و گیربکس شش سرعته دستی عرضه کند درحالی‌که دیار خودرو هم برنامه عرضه نسخه‌های دیزلی و اتوماتیک پیکاپ جدید خود را دارد اما در ابتدا L7 پلاس و زاگرس هردو با همان موتورهای بنزینی تنفس طبیعی و گیربکس دستی عرضه خواهند شد.

تجهیزات

ازآنجایی‌که این وانت‌ها احتمالاً قیمتی زیر یک میلیارد تومان خواهند داشت، از آپشن‌ها و تجهیزات زیادی برخوردار نیستند و لیست امکانات آن‌ها کوتاه است:

با توجه به جدول فوق، این دو پیکاپ از لحاظ تجهیزات تقریباً در یک سطح هستند ولی L7 پلاس را به خاطر برخورداری از فرمان برقی، قفل دیفرانسیل عقب، سیستم کنترل پایداری و سیستم کمک به شروع حرکت در سربالایی‌ها باید کمی برتر دانست. همچنین هردو شرکت وعده ارائه تجهیزات بیشتری مثل کروز کنترل، سیستم ورود بدون کلید، سنسور باران و… را در نسخه‌های دیزلی پیکاپ‌های خود داده‌اند.

قیمت و جمع‌بندی

هنوز قیمت هیچ‌کدام از این پیکاپ‌ها اعلام نشده است اما با توجه به ویژگی‌های آن‌ها، انتظار می‌رود قیمتی در حدود 800 تا 900 میلیون تومان داشته باشند هرچند که افزایش چشمگیر نرخ ارز می‌تواند همه این معادلات را برهم بزند. درهرحال، اگر زاگرس و L7 پلاس قیمتی نزدیک به هم داشته باشند، پیکاپ دیار خودرو را به لطف طراحی بیرونی مدرن‌تر، کابین زیباتر، پیشرانه قوی‌تر و تجهیزات بهتر می‌توان پیروز این مقایسه دانست.

مطالعه بیشتر:

• جدیدترین اخبار خودرو
• مقالات بررسی انواع خودرو