فولکس واگن بیتل که از آن به عنوان فولکس واگن سوسکی یا فولکس واگن قورباغهای نیز یاد میشود و در همه ادوار فروش خوبی را تجربه کرده، همیشه هم اینقدر دوست داشتنی نبوده است.
در حقیقت این ماشین توسط نازیها اختراع نشد بدین معنا که آنها این خودرو را طراحی نکردند و یا نساختند، اما این حرفها چیزی بیشتر از بازی با کلمات نیست؛ چراکه در واقع، بیتل نتیجه طرح ادولف هیتلر برای ساخت یک ماشین قابل اعتماد و ارزان برای خانوادههای زحمت کش آلمانی بود تا استطاعت خرید آن را داشته باشند. وی در این راستا با طراح خودرو فردیناند پورشه در سال 1935 ملاقات نمود تا با کمک او طرحهای خود را به جریان بیندازد. ماشین مورد نظر هیتلر باید دارای ویژگیهایی نظیر گنجایش 5 نفر سرنشین و تعمیر و نگهداری آسان و توانایی حرکت سریع در اتوبانها میبود و در عین حال باید با قیمت مقرون به صرفهای عرضه میشد تا افرادی با حقوق متوسط نیز بتوانستند آن را خریداری کنند.
تنها مدت زمان کوتاهی طول کشید تا آوازه این خودروی دارای موتور عقبی و تهویه هوا در بخشهای دیگر جهان بپیچد. انگلیسیها تصور میکردند که این خودرو پرسرو صدا، زشت و بی قواره است، آمریکاییها نیز از حمایت هرچیزی که حتی ذره ای به هیتلر و حزب نازی مربوط میشد پا پس میزدند.
در همین اثنا بود که یک کمپانی رقیب ادعا کرد که خیلی از اجزای الگوی طراحی پورشه از طرحهای آنها کپی برداری شده است، این درحالی بود که فولکس واگن تقریبا دو دهه بعد تولید شده بود. بعدها معلوم شد که هیتلر بسیاری از اجزای طراحی خود را در سال 1935 از وسیله نقلیه قبلی که توسط مخترع و روزنامه نگاری به نام جوزف گانز طراحی شده، ربوده است.
در واقع هیتلر، خودروی گانز را در نمایشگاه سال 1933 زیر نظر گرفت و عناصر کلیدی طراحی او را در فولکس واگن بیتل به کار بست. گانز حتی برای خودروی خود اسم هم انتخاب کرده بود و ان را May Bug نامیده بود؛ اما اندکی پس از اینکه پورشه و هیتلر طرح خود را تکمیل نمودند، گانز که یک یهودی بود کسب و کار خود را تعطیل کرد و به سوئیس گریخت.
اما مردم عامی، کسانی که هیچ چیزی در مورد مسائل کپی رایت و طراحی فولکس واگن بیتل نمیدانستند، در واقع تنها در مورد خودرویی که به هیتلر و به حزب نازی مرتبط بوده و یک بازمانده بسیار محکم و قوی از این حزب بود نگران بودند. در نهایت، مردم سراسر جهان به تدریج به این نتیجه رسیدند که فولکس واگن بیتل یک ماشین بسیار قوی و محکم است و اشکالی ندارد که با این وجود که هنوز با هیتلر و حزب او مخالف هستند این ماشین را به عنوان یک ماشین مسافربری بپذیرند.
در واقع حزب نازی هرگز خود این ماشین را تولید نکرد و یا به فروش نرساند، که این امر به پذیرفته شدن ماشین کمک بیشتری نمود.
در سال 1960، پس از راهاندازی یک کمپین بازاریابی هوشمندانه، فولکس واگن بیتل به بهترین و محبوبترین خودروی وارداتی امریکا مبدل گردید و در همین حین بود که فولکس واگن خط تولید محصولات خود را گسترش داد و انواع مدلهای مختلف نظیر وسایل نقلیه نظامی، اتوبوس فولکس واگن سنتی، Dune Buggy سرکش و مهار نشدنی و کوپه گیا کارمان قابل تبدیل را به خط تولید خود افزود.
اخرین خط تولید نسخه فولکس واگن بیتل سنتی دارای سیستم خنک کننده با هوا در سال 2003 در مکزیک متوقف شد و بدین ترتیب طومار این خودروی کفش دوزکی برای همیشه بسته شد؛ ولی این خودروی دوست داشتنی با وجود ریشههای تاریخیش هنوز فراموش نشده است و روشن است که اکثر کشورهای جهان این خودرو را به دلیل گذشته ناگوارش مقصر نمیدانند.