دنیای شرکتهای خودروسازی پر است از ایرادات و شکستهای مختلف. اگر نگاهی به اطراف خود بیندازید کانسپتهای متعددی که شکست خوردند و شرکتهایی که به مشکلات اقتصادی برخوردند و از بین رفتند را میبینید. این مقاله داستانی است درباره یک شخص کارآفرین مستقل، نازیها و خودروهای بسیار زیبایی که فراموش شدهاند. کارل بورگوارد یک صنعتگر آلمانی بود که از سال ۱۹۱۹ از طریق کار در شرکت تامین قطعات بمر ریفاین، وارد تجارت خودرو شد. این کمپانی به مرور تبدیل به کمپانی بورگوارد شد. کارل هیچ پشتوانه مالی نداشت.
پدرش یک کارگر معدن زغال سنگ بود و فرزندان متعدد خود را تامین میکرد. با این حال، بورگوارد علاقه زیادی به خودرو داشت و در حالی که ۳۴ سال سن داشت (سال ۱۹۲۴) اولین خودرو خود را ساخت. یک ون سه چرخ که برای کسانی که به وسیله نقلیه کوچک علاقهمند بودند بسیار ارزشمند بود. بورگوارد این مسیر را با تولید یک خودرو سه چرخ دو صندلی دیگر ادامه داد. طراحیهای سه چرخ بی دلیل انجام نمیشدند. بلکه یک راه هوشمندانه بودند که به بورگوارد کمک میکرد تا مالیات را دور بزند. مالیات خودرو سه چرخ به اندازه موتور سیکلت بود و نیازی نبود هزینه هنگفت مالیات یک خودرو را برای آن بپردازید. حتی شما نیاز به گواهینامه رانندگی نیز نداشتید. خودروهای بورگوارد در دهه سی میلادی بسیار محبوب شدند.
تا حدی که مشتریها ماهها در انتظار تحویل خودرو قرار میگرفتند. اما ناگهان یک مشکل کوچک به وجود آمد: جنگ جهانی دوم! بورگوارد مسئول شده بود تا خودروهای نظامی را تولید کند. پس از جنگ، کارل به مدت سه سال به جرم کمک به نازیها به زندان افتاد. وقتی از زندان خارج شد، به برمن آلمان برگشت تا کارخانه خود را که در بمب گذاریها نابود شده بود پیدا کند. اما با این حال بورگوارد مصمم بود تا دوباره شرکت را راه اندازی کند و برای این کار از چند حقه استفاده کرد. آلمان پس از جنگ با کمبود قطعات مواجه شد و به همین دلیل شرکتها با جیره بندی قطعات مواجه بودند. به همین دلیل بورگوارد شرکت خود را به سه شرکت مجزا تقسیم کرد تا هر شرکت سهم جدایی از قطعات داشته باشند. متاسفانه در این حین یک اشکال وجود داشت. سه شرکت به این معناست که هر شرکت منابع و مهندسان جداگانه دارد. این یعنی هزینه بسیار زیادی برای مدیریت این سه شرکت لازم است. این اشتباه اثر خود را در آن زمان نشان نداد و دهه پنجاه میلادی زمانی عالی برای بورگوارد بود. این کمپانی مدل فوقالعاده محبوب ایزابلا را عرضه کرد که قابلیتهای بینظیری مانند سیستم تعلیق با فشار هوا و گیربکس اتوماتیک داشتند. تا سال ۱۹۵۹، این کمپانی ۱۵۸ میلیون دلار سود داشت.
اما در سال ۱۹۶۰، یک مقاله در یکی از مجلههای آلمانی، کمپانی را رو به نابودی برد. در این مقاله اشاره شده بود که بورگوارد به مشکل مالی برخورده است و در حال فروپاشی است. این موضوع باعث شد یکی از سازمانهایی که به بورگوارد وام داده بود، در مقابل وام خود، کل کمپانی را از او طلب کند. اما سوال اصلی این است که چه کسی این شایعه را ایجاد کرد؟ پاسخ یکی از اعضای کادر بیامدبلیو است که یک رقیب عظیم به حساب میآمد. به همین دلیل تا اواخر سال ۱۹۶۱، بورگوارد از تجارت خودرو خارج شد.