شاید اولین چیزی که بعد از دیدن برند مینی بریتانیا به ذهن خطور کند، همان معنی کوچک باشد. برندی که خودروهایش نیز مانند اسم ساده و البته زیبایش، در اندازه‌های کوچک به تولید رسیده و می‌رسند. تاریخ برند مینی به سال 1959 میلادی بازگشته که از سال تاکنون، خودروهای این شرکت تکامل زیادی را بر روی خود دیده‌اند.
با چرخان باشید تا 59 سال تکامل این برند و خودروی کوپر آن را و خودروهای کوچکش را به شما عزیزان معرفی نماییم.
مینی کوپر نسل اول 1
خودرویی که در سال 1959 و با موتور کم‌حجم 4 سیلندر 848 سی‌سی خود معرفی شد. درواقع دلیل اصلی متولد شدن برند مینی و اولین خودروی تولیدی آن، بحران کانال سوئز در سال 1956 و در پی آن، سهمیه‌بندی بنزین در بریتانیا بود که باعث شد این کشور به فکر تولید خودروهای کوچکی بیفتد که با موتوری کم‌حجم و کوچک، کارهای داخل شهری و حتی جاده‌ای را انجام دهد.
نسل دوم 2
ازآنجایی‌که اولین نسل خودروی مینی تحت برند BMC، یک موفقیت عالی برای این شرکت محسوب می‌شد، مینی تصمیم به به‌روزرسانی این خودرو در سال 1967 گرفت. مدل جدید با جلوپنجره‌ای جدید و در کل با قسمت جلویی جدیدی وارد میدان شده بود. پنجره‌های عقب بزرگ‌تر شده و چراغ‌های عقب نیز حالت زاویه‌دارتری به خود گرفته‌اند.
نسل سوم 3
این نسل که در سال 1970 از طرف شرکت مینی، عرضه شد تفاوت‌های چشمگیری با نسل قبلی خود نداشت. یکی از این تفاوت‌ها، حذف شدن لولاهای درب جلو بود که در نسل قبلی روی طراحی خارجی خودرو کاملاً نمایان بود. در قسمت عقب خودرو نیز، چراغ‌های عقب با طراحی کمی متفاوت در گرافیک داخلی خود روبرو شده بودند.
نسل چهارم 4
با نگاهی گذرا به این نسخه و نسخه قبلی مینی، می‌توان به‌راحتی متوجه مدرن‌تر و پخته‌تر شدن طراحی خارجی مدل جدید مربوط به سال 1976 شد. جلوپنجره، خط‌های موجود روی کاپوت و عریض‌تر شدن خودرو، ازجمله مواردی هستند که در این نسخه جدید به چشم می‌خورند.
نسل پنجم 5
در سال 1984، مینی به‌جای استفاده از رینگ‌های 10 اینچی مربوط به اولین نسل خود، این بار با رینگ‌های 12 اینچی همراه شده بود گه ظاهر جذاب‌تری را به خودرو می‌بخشیدند. بزرگ‌تر شدن اندازه رینگ خودرو، نیاز به‌اضافه شدن لایه‌ی پلاستیکی داشت که روی بدنه و در ست بالای لاستیک‌ها قرارگرفته تا علاوه بر جذاب‌تر شدن ظاهر، بتواند این افزایش اندازه را نیز بپوشاند.
نسل ششم 6
در مارک 4 بود که مینی، این خودرو را از سیستم قدیمی کاربراتور جدا کرده و به سیستم تزریق سوخت مجهزش کرده بود که بر روی نسل‌های بعدی مانند همین نسل ششم نیز به کار رفت. همچنین این نسل به‌عنوان اولید نسلی در خودروهای مینی شناخته می‌شود که به‌عنوان خودروی کانورتیبل نیز به تولید رسید.
نسل هفتم 7
در سال 1996، خودروی اصلی مینی، تجربه لذت‌بخش تکامل را به خود دید. به‌طوری‌که این مدل، دارای سیستم تزریق سوخت چندنقطه‌ای به‌جای استفاده از تزریق سوخت یک نقطه‌ای نسل قبلی بود. همچنین کیسه هوای مخصوص راننده نیز برای اولین بار روی این نسل جدید نصب شد. نسلی که پس از 4 سال و در سال 1996، به کار خود پایان داد.
مینی R50
در سال 1994 بود که شرکت بی ام و مالک گروه روور (Rover) بریتانیا شد. درنهایت بی ام و تصمیم به فروش این شرکت‌ها به سهامدار خودشان و تبدیل‌شدن هر یک به شرکت‌های جدا مانند لند روور شد اما بی ام و تصمیم به نگه‌داشتن برند مینی در جیب عقب خود گرفت.
در سال 2000، شرکت باواریایی، خودروی مینی را رونمایی کرد که بر اساس شاخصه‌های مدرن، طراحی‌شده و چهره‌ای کاملاً جدید و جذاب به خود گرفته بود. خودرویی 4 سیلندر با حجم موتور 1.4 لیتر که نسخه کانورتیبل آن نیز به تولید رسید.
مینی R56
در سال 2006، دومین نسل از خودروی بی ام و-مینی نیز رونمایی شد. خودرویی که تفاوت چندانی با اولین نسل مدرن خود نداشته و ازنظر اندازه نیز، بزرگ‌تر از نسل قبلی خود بود. موتور R56 نیز همان نسخه‌های 1.4 و 1.6 لیتری بودند که این بار با همکاری بی ام و با شرکت پژو-سیتروئن، دارای مصرف بهینه‌تری بودند.
همچنین، در این نسل به‌جای استفاده از سامانه سوپر شارژ در نسخه قدیمی، از سامانه جدیدتر توربوشارژ استفاده‌شده بود.
مینی F56
این مینی در سال 2013 رونمایی شد و فروش آن نیز، یک سال بعد و در سال 2014 آغاز شد. سومین نسلی که با مالکیت بی ام و بر این برند به تولید رسید، چرخ جلو محرک (FWD) بوده، بزرگ‌تر شده و ازلحاظ ظاهری نیز شبیه به خودروهای کراس اوور X1 و x2 بی ام و گردیده است.
بی ام و در این نسل، از پلتفرم UKL خود بهره برده که به این شرکت اجازه قرار دادن موتور یکسان با خودروهای تولید خود و مینی را نیز می‌دهد.
